Φαίνεται ότι της Διοίκησης του Νοσοκομείου Πρέβεζας της αρέσει να διατηρείται αρνητικά στη δημοσιότητα .
Πριν λίγο καιρό έγινε γνωστή (για την ακρίβεια περίγελος) στο Πανελλήνιο με την απόφασή της να καταφύγει στα Δικαστήρια, ζητώντας να κριθεί παράνομη και καταχρηστική η επίσχεση εργασίας των γιατρών, που διεκδικούσαν την καταβολή των δεδουλευμένων εφημεριών τους για τους μήνες ΙΑΝ-ΦΕΒ-ΜΑΡ 2009.
Σαν να μην έφτανε αυτό, πριν λίγες μέρες προχώρησε σε άλλη μια προκλητική ενέργεια.
Αφού έγραψε στις σόλες των παλαιών υποδημάτων της, τις από το Νοέμβριο του 2008 κατατεθειμένες προτάσεις των εργαζομένων για την διαχείριση του κονδυλίου των πρόσθετων αμοιβών, αποφάσισε και κατένειμε μεγάλο μέρος των υπερωριών του 1ου τριμήνου του 2009 σε ορισμένους μόνο εργαζόμενους του Νοσοκομείου με το πρόσχημα ότι δεν έφτανε το κονδύλι.
Κατά διαβολική σύμπτωση όλοι σχεδόν ήταν στελέχη της κορυφής της ιεραρχικής πυραμίδας στο Νοσοκομείο.
Αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών της Διοίκησης;
- Να ξεσηκώσει την οργή και την αγανάκτηση όλων των εργαζομένων στο Νοσοκομείο και στα Κέντρα Υγείας του Νομού, που πραγματικά καθημερινά και όλο το 24ωρο δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για να κρατηθεί ζωντανό το ΕΣΥ στο νομό μας.
- Να γίνει πρώτο θέμα αυτές τις μέρες στις συζητήσεις στη πόλη της Πρέβεζας.
- Να στοχοποιήσει , να εκθέσει στα μάτια των υπολοίπων εργαζομένων και να διασύρει όλα αυτά τα στελέχη στα οποία κατανεμήθηκαν οι πρόσθετες αμοιβές και μάλιστα εν αγνοία τους.
Πληροφορούμαστε όμως ότι η πιο όμορφη ατάκα ήλθε από έναν ενθουσιώδη καλαμοκαβαλάρη στο νοσοκομείο.
«Ίσα και όμοια είμαστε;”
Σωστά!
Επειδή λοιπόν δεν είμαστε «ίσα και όμοια», ας πάρει ο Διοικητής του Νοσοκομείου Πρέβεζας μαζί του και τις υπερωρίες του και τις κατανομές τους και αυτούς που τις κατένειμαν και ας πάει να ξημεροβραδιαστεί πάνω από κανένα άρρωστο σε κάποια από τις κλινικές του νοσοκομείου.
Να υπενθυμίσουμε στο Διοικητή του Νοσοκομείου ότι δεν βρίσκεται σε Δασαρχείο αλλά σε Νοσοκομείο;
Υπάρχει ακόμα ίχνος αισθήματος ντροπής για όλα αυτά ;
Αμφιβάλλουμε.
Αυτά προς το παρόν και αν χρειαστεί… εδώ είμαστε.
