Μ ε αφορμή τη ως άνω εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας για το τρόπο χορήγησης φαρμάκων στους νοσηλευόμενους στα Κρατικά Νοσοκομεία , η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοποιών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων( ΠΕΦΝΙ) απέστειλε την παρακάτω αναφορά
Κύριε Υπουργέ ,
Με αφορμή την υπ’ αριθμ. πρωτ. ΔΥΓ3 (α)/ 148491, 14-11-08 εγκύκλιο της Δ/νσης Φαρμάκων και Φαρμακείων του Υπουργείου σας με θέμα «Τρόπος χορήγησης φαρμάκων στους νοσηλευόμενους στα Κρατικά νοσοκομεία», θα θέλαμε να θέσουμε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Το άρθρο 13, παρ. 3 του 96/73 που επικαλείται η εγκύκλιος, αναφέρεται στη Λιανική πώληση φαρμάκων από Ιδιωτικά φαρμακεία και όχι από φαρμακεία νοσοκομείων.
- Το άρθρο 3 του Ν. 3418/2005 αφορά σε διατάξεις του νόμου περί «Ιατρικής δεοντολογίας» και στο συγκεκριμένο άρθρο περιγράφεται η πλήρης ελευθερία του γιατρού να επιλέξει την ενδεδειγμένη «μέθοδο θεραπείας». Σε καμία περίπτωση η μέθοδος θεραπείας δεν έχει να κάνει με εμπορικά σήματα φαρμάκων αλλά με δραστικές ουσίες.
- Το άρθρο 4 παρ. 2 του Π. Δ/τος 121/2008 αναφέρεται σε υποχρεώσεις φαρμακοποιών με ιδιωτικό φαρμακείο που συμβάλλονται ατομικά ή συλλογικά με Ασφαλιστικά Ταμεία.
- Στο Π.Δ. 108 /1993 δεν γίνεται καμία αναφορά σε ιδιοσκευάσματα και εμπορικά σήματα, αλλά σε παντελή έλλειψη κάποιου φαρμάκου και τη δυνατότητα αλλαγής με άλλο παρόμοιας δράσης. Αντίθετα με το άρθρο 4 ( παρ.1, περ.ι) στις αρμοδιότητες του Νοσοκομειακού Φαρμακείου είναι και… «η συμβολή στην καθιέρωση σωστής, επωφελέστερης για τον ασθενή και οικονομικά συμφέρουσας φαρμακευτικής πολιτικής».
- Στο κείμενο της εγκυκλίου στην παρ. (α) ο συντάξας την εγκύκλιο επισημαίνει την υποχρέωση συνταγογράφησης μόνο με την εμπορική ονομασία των φαρμάκων και επικαλείται την απόφαση ΔΥΓ3 (α) 83657/06 ΦΕΚ 59/Β/06 περί εναρμόνισης της νομοθεσίας με την Ευρωπαϊκή , όπου δεν υπάρχει ούτε ένα άρθρο για συνταγογράφηση πόσο μάλλον για υποχρεωτική συνταγογράφηση με εμπορικές ονομασίες. Αντίθετα υπάρχουν ρητές διατάξεις και αναφορές στα «γενόσημα» φάρμακα.
Η εγκύκλιος επισημαίνει ότι τα νοσοκομειακά φαρμακεία πρέπει να προμηθεύονται και να διαθέτουν στους ασθενείς κάθε ιδιοσκεύασμα (εμπορικό σήμα) που κυκλοφορεί στην αγορά εφ όσον συνταγογραφηθεί. Ευλόγως δημιουργείται το ερώτημα εάν τα φαρμακεία των νοσοκομείων θα πρέπει να προμηθεύονται και να αποθηκεύουν το οποιοδήποτε ιδιοσκεύασμα κυκλοφορεί χάριν της ελευθερίας (ή ασυδοσίας ή κατευθυνόμενης συνταγογραφίας) την οποία έχει ο θεράπων ιατρός. Και βεβαίως θα πρέπει να απαντηθεί αρμοδίως τι ρόλο έχουν οι επιτροπές φαρμάκων στα νοσοκομεία, τι νόημα έχει το νοσοκομειακό συνταγολόγιο και εν πάση περιπτώσει εάν η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη και το κόστος θεραπείας θα λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή του φαρμάκου.
Διότι είναι γνωστό ότι η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη μόνο την περασμένη χρονιά αυξήθηκε κατά 50% και ξεπέρασε το 1,5 δις €, χωρίς βέβαια η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου να έχει επιληφθεί ούτε κατ΄ελάχιστον του θέματος αυτού παρά τα συνεχή υπομνήματα τα οποία έχουμε καταθέσει.
Επίσης θα πρέπει να μας δοθούν αρμοδίως απαντήσεις για το τι ακριβώς θα κάνουν οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί όταν προτείνονται εκπτώσεις από τους προμηθευτές, κάτω από την νοσοκομειακή τιμή για το ίδιο φάρμακο, σύμφωνα με τη Υπουργική Απόφαση Α3/3525 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ 27 «ΦΑΡΜΑΚΑ» ΑΔ 14/89 – ΦΕΚ 1869 Β 12/12/2005. Μήπως πρέπει να προτιμούμε την αγορά των πιο ακριβών φαρμάκων;
Και αναρωτιόμαστε αν ήταν η δέουσα χρονική στιγμή τώρα που τα νοσοκομεία έχουν ένα διαπιστωμένο υπέρογκο χρέος προς τους προμηθευτές και αδυνατούν να το αντιμετωπίσουν, να το αυξήσουμε ακόμη περισσότερο με την ανεξήγητη, για εμάς, εγκύκλιο της Δ/νσης Φαρμάκων και Φαρμακείων. Διότι η εγκύκλιος αυτή θα γίνει η σημαία της κατευθυνόμενης συνταγογραφίας και της ασυδοσίας με τις επίσημες ευλογίες(;) του Υπουργείου Υγείας.
Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος η οποία ενθαρρύνει την υπερσυνταγογράφηση και με τον τρόπο αυτό συμβάλλει στη ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης (κατά τους υπολογισμούς μας πάνω από 1,8 δις € το 2008), θα πρέπει να αντικατασταθεί με μία αντίστοιχη η οποία, αντί να επιπλήττει τους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς, να απευθύνεται σ’ αυτούς που είναι πραγματικά υπεύθυνοι για το μέγεθος της φαρμακευτικής δαπάνης στα νοσοκομεία, δίδοντας σαφείς και δεσμευτικές οδηγίες συνταγογράφησης, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες υγειονομικά χώρες.
Οι Νοσοκομειακοί Φαρμακοποιοί δεν επιθυμούν «να υφαρπάξουν» κανένα ρόλο από κανένα επαγγελματία υγείας στο χώρο των νοσοκομείων, ούτε να θέσουν σε «κίνδυνο τη ζωή των ασθενών με την εμπορική ονομασία του φαρμάκου», αλλά επειδή γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια σε ότι αφορά τη νοσοκομειακή φαρμακευτική περίθαλψη, έχουν και λόγο και απόψεις και προτάσεις οι οποίες έχουν υποβληθεί πάμπολλες φορές προς τους αρμοδίους και δεν έχουν τύχει καμιάς προσοχής μέχρι σήμερα.
Με τιμή
Για το Δ. Σ. ΠΕΦΝΙ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Dr ΝΙΚΟΣ ΛΑΚΚΑΣ ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ MSc
