Είχαμε και από το παρόν ιστολόγιο με μια σειρά δημοσιευμάτων "καυτηριάσει" και είχαμε εκφράσει την έντονη αντίθεσή μας, πέρα από το περιεχόμενο της προτεινόμενης Συλλογικής Σύμβασης των Γιατρών, στην απόφαση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της πλειοψηφίας της ΟΕΝΓΕ για το "κλείσιμο" των κινητοποιήσεων των Νοσοκομειακών Γιατρών πριν δυο περίπου μήνες.
Είχαμε επίσης στις 30 Νοέμβρη, με ένα δημοσίευμα, προειδοποιήσει για τα μελλούμενα .
Είχαμε επίσης στις 30 Νοέμβρη, με ένα δημοσίευμα, προειδοποιήσει για τα μελλούμενα .
Και τώρα ερχόμαστε δυστυχώς να επαληθευτούμε.
Λοιπόν όπως φαίνεται:
Η σύμβαση έχει υπογραφεί μόνο από τον Αβραμόπουλο και τον Τσούκαλο.
Επίσης, κατά δήλωση του Αβραμόπουλου, έχει περάσει από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή, η οποία δεν ανήκει στη Βουλή αλλά στη Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου.
Αυτό σημαίνει ότι δεν τη συνοδεύει ακόμα η σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και δεν υπάρχει συνυπογραφή και έγκριση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, και του Υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης δηλαδή των συναρμόδιων Υπουργών.
Άρα δεν μπορεί να πάει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.Παρεμπιπτόντως πρέπει να περάσει πρώτα από την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και μετά μπορεί να κατατεθεί στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση.
Αν ο Αβραμόπουλος φύγει από το Υπουργείο Υγείας (μέσω ανασχηματισμού) και δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή (που από ότι φαίνεται αυτό θα συμβεί), τότε χρειάζεται πλέον την έγκριση του νέου Υπουργού Υγείας, ο οποίος θα κάνει και κάποιο χρόνο να παραλάβει και να "εξοικειωθεί" με τα νέα του καθήκοντα και βέβαια ξεκινά ξανά όλη τη διαδικασία από την αρχή.
Μπροστά σε αυτό το πιθανό σενάριο, ήδη κάποιες ενώσεις Νοσοκομειακών Γιατρών (όπως Αχαϊας, Ηρακλείου, Λασιθίου, 5μελής Επιτροπή του Νοσοκομείου Νίκαιας του Πειραιά πήραν αποφάσεις για κατάθεση εφημεριών μόνο για το πρώτο 15νθήμερο του Ιανουαρίου του 2009, με απειλή εφαρμογής του 48ωρου/56ωρου στην πράξη, καλώντας μάλιστα τους Νοσοκομειακούς Γιατρούς σε αγωνιστική επαγρύπνηση.
Εμείς θα θέλαμε πέρα από αυτά να σημειώσουμε τον παρακάτω προβληματισμό μας.
1.Καλά πέφτουμε από τα σύννεφα για την τακτική της κυβέρνησης και του υπουργείου;
2.Δεν γνωρίζαμε τι αξιοπιστία είχαν εδώ και χρόνια οι δεσμεύσεις Αβραμόπουλου και τρέξαμε χαρά γεμάτοι να κλείσουμε τις όποιες κινητοποιήσεις; Μάλιστα μέλη της "ηγετικής ομάδας της ΟΕΝΓΕ" κράδαιναν και το φόβο του εισαγγελέα αν εφάρμοζαν οι γιατροί το 48ωρο στη πράξη "και κλείσουν τα νοσοκομεία και πεθάνει κάποιος ασθενής", για να σταματήσουν από τα πάνω την κινητοποίηση.
Πώς τώρα θα πάμε στα νοσοκομεία και θα απειλούμε "θεούς και δαίμονες" με εφαρμογή 48ωρου στην πράξη, αν η κυβέρνηση δεν περάσει από τη Βουλή τη σύμβαση;
3.Τι αξιοπιστία έχει πλέον ένα "όπλο" που τότε που μπορούσες να το αξιοποιήσεις , το "έκαψες";
4.Πόσο θα σε "φοβηθεί" μια κυβέρνηση πλέον, όταν ξέρει ότι την κατάλληλη στιγμή θα κάνεις πάλι... πίσω;
Κατά την άποψή μας βεβαίως και πρέπει να υπάρξει δράση .
Δράση συλλογική ,δηλαδή μέσα και αποκλειστικά από τις Γενικές Συνελεύσεις στα Νοσοκομεία και μέσα από τις Ενώσεις.
Να ανοίξει και μια συζήτηση για αυτά που έπρεπε να συζητηθούν και δεν συζητήθηκαν πριν.
Να ανοίξει μια συζήτηση και με τους αλλους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία και ΚΥ.
Ακόμα και μια συζήτηση με τους ιδιους τους ασθενείς , με όλη τη κοινωνία.
Να φτιαχτεί ένα "μέτωπο" που θα μπορέσει να πιέσει την κυβέρνηση, το Υπουργείο και τις Διοικήσεις τόσο για την ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση, όσο και για πιο ανθρώπινα ωράρια, για προσλήψεις του αναγκαίου ιατρικού ,νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού.
Μόνο μια τέτοια αντιμετώπιση έχει, κατά την άποψή μας, πιθανότητες επιτυχίας.
Αν πάλι το ιατρικό σώμα καταλήξει σε αναθέσεις σε "ειδικούς και επαϊοντες "και σε λογικές "διαδρόμων", τότε μάλλον θα αντιμετωπίσει ...δύσκολες ώρες.
Η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Η ψήφιση σχετικών διατάξεων για την άμισθη(!) , (έστω και αρχικά επί εξάμηνο), απόκτηση ειδικότητας των ειδικευόμενων γιατρών δείχνει ότι το Υπουργείο και η Κυβέρνηση και γνωρίζουν και ξέρουν καλά τι θέλουν να κάνουν.
Εμείς;
