Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Τρεις το λάδι , τρεις το ξύδι , πέντε το λαδόξυδο


Για τα θέμα των εφημεριών των γιατρών στο Νοσοκομείο Πρέβεζας


Επειδή πολύς ντόρος γίνεται τελευταία για τις εφημερίες των γιατρών στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, ίσως είναι απαραίτητο να κατατεθούν δημόσια μερικές διαπιστώσεις, οι οποίες άλλωστε έχουν και επισήμως κατατεθεί στη Διοίκηση και στους γιατρούς του Νοσοκομείου Πρέβεζας.

Το Νοσοκομείο Πρέβεζας εφημερεύει τριάντα (30) ημέρες το μήνα, δηλαδή με ρυθμούς διπλάσιους από τα δύο πολύ μεγάλα και σύγχρονα Νοσοκομεία των Ιωαννίνων.

Το Νοσοκομείο Πρέβεζας καλύπτει ένα πληθυσμό περίπου 100.000 πολιτών (Νομός Πρέβεζας, μέρος του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, Νομός Λευκάδος, μέρος του Νομού Θεσπρωτίας) -και πάνω από 150.000 κατά την διάρκεια του καλοκαιριού -καθημερινά για επείγουσες υπηρεσίες κατά την διάρκεια της εφημερίας.


Το Νοσοκομείο Πρέβεζας παρουσιάζει μειωμένες επιστημονικές δυνατότητες ακόμη και κατά την εφημερία, λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, αναγκαίων Τμημάτων, ειδικών Μονάδων και επιστημονικού εξοπλισμού και ανεπαρκούς χρηματοδότησης .

Η παραπάνω πραγματικότητα «επιβάλλει» χαρακτηριστικά εφημερίας τέτοια, που το σώμα των απασχολούμενων ιατρών χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, με επί μέρους εξαιρέσεις, για την κάλυψη σχεδόν νομικών και όχι ουσιαστικών προϋποθέσεων εφημερίας, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.


Είναι γνωστή στους παροικούντες και μη την Ιερουσαλήμ, η μέχρι τώρα και όλα αυτά τα χρόνια, απαράδεκτη υλοποίηση των εφημεριών στο Νοσοκομείο Πρέβεζας..

Βασικές κλινικές και τμήματα του Νοσοκομείου, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, να μην καλύπτονται κατά την εφημερία από τη παρουσία ειδικευμένων γιατρών χωρίς δηλαδή ενεργό εφημερία ειδικευμένου).

Ειδικευόμενοι να καλύπτουν στην ουσία την εφημερία, χωρίς τη παρουσία ειδικευμένου γιατρού(ακόμα και όταν ο τελευταίος είχε ενεργό εφημερία) , με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο για τους πολίτες, για την παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών υγείας, όσο και για την ίδια τη ποιότητα εκπαίδευσης των ειδικευομένων γιατρών, εγείροντας ταυτόχρονα και σωρεία μεγάλων νομικών ζητημάτων.


Έχει δηλαδή καθιερωθεί ένα σύστημα εφημερίας που στις κύριες στοχεύσεις του βρίσκονται και οι βιοποριστικές ανάγκες των γιατρών και έχει παγιωθεί η πραγματοποίηση των εφημεριών κυρίως των «ενεργών» κατά αδόκιμο τρόπο, σε σχέση με τον χαρακτήρα της εφημερίας.

Ακόμη είναι επίσης γνωστό ότι σε βασικές κλινικές και τμήματα του Νοσοκομείου ακόμα η υλοποίηση των τακτικών ιατρείων φέρεται σε πέρας κυρίως από ειδικευόμενους γιατρούς.

Η πολύχρονη στασιμότητα στην ανάπτυξη του Νοσοκομείου Πρέβεζας, σε συνδυασμό με τις αλματωδώς αυξανόμενες σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας, συνιστά χάσμα το οποίο στο άμεσο μέλλον θα διευρυνθεί εάν συνεχίζονταν ο ίδιος τρόπος λειτουργίας του και ιδιαίτερα ο τρόπος λειτουργίας των τακτικών ιατρείων και ο τρόπος υλοποίησης των εφημεριών.

Πρόσθετα προβλήματα στην κάλυψη του Νοσοκομείου με εφημερίες δημιουργούνται από 1ης Ιουλίου 2009, καθώς ο Νόμος 3754, Αρ ΦΕΚ 43/11-3-2009 ορίζει πως οι ιατροί μπορούν να πραγματοποιούν μέχρι 7 ενεργές και σύνολο έντεκα κάθε είδους εφημερίες κάθε μήνα.

Η αύξηση των μισθολογικών αποδοχών και του ωρομισθίου εφημερίας των γιατρών , με τον ίδιο νόμο, θα επιδεινώσει τα προβλήματα κάλυψης, εάν άμεσα δεν προσληφθούν επικουρικοί ή οι μόνιμοι ιατροί που προβλέπεται από τον προαναφερθέντα νόμο, ή εάν άμεσα δεν προβλεφθεί η αύξηση του πλαφόν αποδοχών από εφημερία ανά ιατρό και βαθμό.


Από το σύνολο των παραπάνω δεδομένων προκύπτει άμεσα η ανάγκη για προσλήψεις ιατρών στα τμήματα και τις κλινικές του Νοσοκομείου.


Υπάρχει άραγε κάποιος εχέφρων άνθρωπος στη Πρέβεζα που διαφωνεί με αυτές τις μέχρι τώρα διαπιστώσεις;


Το Επιστημονικό Συμβούλιο λοιπόν καλείται μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα «να τετραγωνίσει τον κύκλο».

Είναι γνωστός άλλωστε και περιορισμένος από το νόμο αλλά και από την οικονομική πραγματικότητα ο ρόλος του –πάντως δεν είναι αυτός που ορισμένοι τον θεωρούν, δηλαδή διανομέας χρημάτων.


Οι επιλογές που είχε το επιστημονικό συμβούλιο και που αποτέλεσαν και προτάσεις από διάφορα μέλη του αλλά και μεμονωμένους γιατρούς ήταν:

α)να συνεχίσει να αποδέχεται ένα απαράδεκτο τρόπο υλοποίησης των εφημεριών στο Νοσοκομείο Πρέβεζας όπως γίνονταν μέχρι τώρα.

β)να αρχίσει να «μοιράζει» ισόποσα όπως ισχυρίζονταν ορισμένοι ή κατά ένα «συντελεστή», όπως ισχυρίζονταν άλλοι, το χρήμα των εφημεριών.

γ) να κάνει μια πρόταση που θα πληρεί όλα τα επιστημονικά κριτήρια δηλ. μόνο ενεργές και μικτές εφημερίες, καθώς και τα νόμιμα (δηλ.48ωρο) και …να παραιτηθεί από τα προγράμματα των εφημεριών , καθώς είναι σίγουρο ότι κανείς από τη Διοίκηση δεν θα αναλάμβανε την υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης για… λόγους που όλοι γνωρίζουμε

δ)να προσπαθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, έστω και μέσα σε ένα τέτοιο ασφυκτικό πλαίσιο, με βάση και τα προβλεπόμενα από το νόμο 3754, να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες των πολιτών του νομού μας, του νοσοκομείου και των γιατρών, δίνοντας ταυτόχρονα ώθηση με τη πρότασή του, τόσο στη διοίκηση όσο και στα συνδικαλιστικά όργανα, να απαιτήσουν, με όλες τις μορφές πίεσης, άμεσες προσλήψεις του απαραίτητου ιατρικού προσωπικού και αύξηση των κονδυλίων που αφορούν τις εφημερίες.


Το Ε.Σ. λοιπόν αφού επί μακρό συζήτησε-είναι αλήθεια και με έντονες διαφωνίες και αντιπαραθέσεις , αλλά και γνωρίζοντας ότι οποιαδήποτε απόφαση απέχει από το ιδανικό όπως απέχει και από τα νόμιμα-(Ας μην ξεχνάμε ότι νόμιμο είναι μόνο το 48ωρο και… τίποτε άλλο) - κατέληξε κατά πλειοψηφία να προτείνει την θέσπιση και αποδοχή κάποιων ενιαίων κριτήριων, τα οποία θα διέπουν την σύνταξη και έγκριση των προγραμμάτων εφημερίας, προκειμένου να οδηγηθεί η κατάσταση :


α. στην όσο το δυνατόν, μέσα στην υπάρχουσα πραγματικότητα, ορθολογικότερη αξιοποίηση του υφιστάμενου ιατρικού δυναμικού και πόρων, προκειμένου να καλυφθούν κατά το δυνατόν υφιστάμενα κενά


β. στην αντικειμενικοποίηση του τύπου ιατρικής εφημερίας με τον τρόπο εφαρμογής της.


γ. στην άμβλυνση των χαρακτηριστικών που πυροδοτούν και συντηρούν αντιθέσεις ανάμεσα στις προσφερόμενες υπηρεσίες και το χρηματικό κόστος κατά την εφημερία.


δ. στην ανάδειξη μέσα από τα παραπάνω των αναγκών σε Επιστημονικό δυναμικό και πόρους που έχει το Νοσοκομείο μας ώστε οι εφημερίες των γιατρών να καλύπτουν τις ανάγκες των πολιτών του Νομού μας στις σύγχρονες συνθήκες .


Με τον τρόπο αυτό η απόφαση αυτή (χωρίς να είναι ή ιδανική, το επαναλαμβάνουμε, αντίθετα λογικό είναι να επιδέχεται κριτική) παρέχει

  • στην Διοίκηση αντικειμενικά στοιχεία διαμόρφωσης μίας πολιτικής για άμεση αναβάθμιση του Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας, αλλά και
  • στα συνδικαλιστικά όργανα (συνελεύσεις, τριμελής συνδικαλιστική επιτροπή, ένωση, σωματείο) το έναυσμα για άμεση διεκδίκηση πρόσληψης του αναγκαίου ιατρικού δυναμικού όσο και των απαραίτητων οικονομικών κονδυλίων.

Το ΕΣ λοιπόν κατέληξε σε κάποια κριτήρια εφημερίας:

  • Κατά την διάρκεια της εφημερίας, προσφέρονται υπηρεσίες μόνο σε νοσηλευόμενους, σε οξέως πάσχοντες ή επειγόντως προσερχόμενους στα Εξωτερικά Ιατρεία ασθενείς
  • Οι ιατροί, ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι του Νοσοκομείου και των ΚΥ., όπως και ο Νόμος ορίζει, υποχρεούνται σε εφημερία, για την κάλυψη των αναγκών νοσηλευόμενων και επειγόντως προσερχόμενων ασθενών στα ΕΙ, κατά την χρονική περίοδο από την λήξη του τακτικού ωραρίου έως την έναρξη του επόμενου τακτικού ωραρίου λειτουργίας (17 ώρες).
  • Όλοι σι ιατροί, όλων των ειδικοτήτων του Νοσοκομείου και των ΚΥ με βάση αυτή την αναφορά του Νόμου 3754 εντάσσονται σε προγράμματα εφημερίας συντεταγμένα από τους δ!ντές των Τμημάτων.
  • Στα Προγράμματα ο δ/ντής καταχωρεί υποχρεωτικά πλην των στοιχείων των εφημεριών και το «ΡΕΠΟ» του κάθε Ιατρού που πραγματοποιεί ενεργό εφημερία, όπως ο Ν. 3754/9009 προβλέπει..
  • Με βάση τις διατάξεις του ίδιου νόμου τα Προγράμματα εφημεριών εγκρίνονται από το Ε.Σ. και ακολούθως από το ΣΔ προς υλοποίηση. Αλλαγές εκ των υστέρων στα Προγράμματα αυτά γίνονται μόνο μετά γραπτό σχετικό αίτημα εφημερευόντων και αιτιολογημένη γραπτή εισήγηση των δ/ντών των Τμημάτων προς το Γραφείο Προσωπικού.
  • Οι ειδικευμένοι ιατροί των ειδικοτήτων Παθολογίας, Καρδιολογίας, Χειρουργικής, Παιδιατρικής και Αναισθησιολογίας και των Κέντρων Υγείας (ΚΥ)- οι οποίες αντιμετωπίζουν κατά την διάρκεια της εφημερίας τον κύριο όγκο προσερχόμενων πασχόντων στα Ε.Ι αλλά νοσηλεύουν και ασθενείς και παρέχουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπηρεσίες εκπαίδευσης σε ειδικευόμενους γιατρούς, υποχρεούνται σε ενεργές και μόνο εφημερίες προκειμένου να:
    1. καλύπτονται οι ουσιαστικές ανάγκες νοσηλευόμενων και επειγόντως προσερχόμενων
    2. να υλοποιούνται οι στόχοι της εφημερίας σε σχέση με την εκπαίδευση των ειδικευόμενων Ιατρών και
    3. επιτυγχάνεται η ασφαλής κάλυψη της εφημερίας.
  • Για τις λοιπές ειδικότητες που δεν νοσηλεύουν ασθενείς ή οι υπηρετούντες ιατροί είναι μόνοι στην ειδικότητα προτείνεται ο συνδυασμός εφημεριών (ενεργών ,μικτών ή ετοιμότητας) έτσι που και κατά το δυνατόν να καλύπτονται άμεσα και ουσιαστικά οι επείγουσες ανάγκες των ασθενών ,αλλά και να προστατεύονται τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα των εφημερευόντων Ιατρών
  • Δεν συντάσσονται, ούτε εγκρίνονται αρμοδίως Προγράμματα εφημεριών με ειδικευμένους σε εφημερία ετοιμότητας και ειδικευόμενους σε ενεργό εφημερία, καθώς έτσι αναιρείται η ουσιαστική καθοδήγηση και εκπαιδευτική υποχρέωση του ειδικευμένου ιατρού έναντι του ειδικευόμενου και ανακύπτουν σοβαρά ζητήματα νομικής υφής για την επιλογή, εντολή και τέλεση των ιατρικών πράξεων.

Τα κριτήρια αυτά είναι γεγονός ότι άλλους ικανοποίησαν και είναι επίσης κατανοητό ότι κάποιους άλλους τους …«έθιξαν κατά τι οικονομικά» , ενώ ίσως και κάποιους άλλους τους προκάλεσαν και άλλου είδους «όχληση».


Είναι επίσης ευκόλως εννοούμενο ότι δεν βρίσκουν και τη συγκατάθεση της διοίκησης, επειδή η απαραίτητη οικονομική κάλυψη μιας τέτοιας πρότασης εφημέρευσης υπερβαίνει τα προβλεπόμενα κονδύλια από το υπουργείο και τη κυβέρνηση.


Αλλά έτσι έχει δυστυχώς η κατάσταση όταν προσπαθείς να λειτουργήσεις μέσα στα πλαίσια ενός συγκεκριμένου συστήματος, μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας τόσο από πλευράς παρεχόμενων κονδυλίων όσο και από πλευράς του υφιστάμενου ιατρικού δυναμικού. Πάντα θα απέχεις παρασάγγας από το ιδανικό ή το επιθυμητό.


Υπάρχει βεβαίως και η άλλη λύση.

Της παραίτησης και της διάλυσης του Επιστημονικού Συμβουλίου.

Ώστε να μπορούν κάποιοι ελεύθερα να αλωνίζουν και να καθορίζουν την εφημεριακή κάλυψη κατά το δοκούν.


Διαλέγεις και παίρνεις .


Από την άποψη αυτή αντί κάποιοι (που θεωρούν εαυτούς «θιγόμενους») να ονειρεύονται και να μηχανεύονται τη δημιουργία και λειτουργία παρα-επιτροπών και παρα -επιστημονικών συμβουλίων για να «μοιράσουν» το εφημεριακό χρήμα, αποδεχόμενοι ουσιαστικά στη πράξη τα πενιχρά κονδύλια της κυβερνητικής πολιτικής , αλλά και τον μέχρι τώρα απαράδεκτο και παράνομο τρόπο εφημεριακής κάλυψης, καλό θα ήταν να διοχετεύσουν τη «ζωντάνια» τους και την ενεργητικότητά τους στην εφαρμογή των όποιων θετικών διατάξεων του νόμου (χορήγηση ρεπό) αλλά κυρίως στην ανάπτυξη ενός ιατρικού κινήματος και τη συμμετοχή τους σε αυτό, που θα απαιτήσει επιτέλους την εφαρμογή των νομίμων εργασιακών δικαιωμάτων των γιατρών (ανθρώπινα ωράρια εργασίας, 48ωρο κλπ, με τελικό στόχο το 30ωρο ) , την παραπέρα οικονομική αναβάθμιση των μισθών τους και την άμεση έναρξη στελέχωσης των νοσοκομείων με το αναγκαίο ιατρικό προσωπικό ώστε κάποτε να καταργηθεί ο «εργασιακός μεσαίωνας» .


Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρόν…



Όλα τα άλλα είναι μυξοκλαψουρίσματα και ασφαλώς …εκ του πονηρού