Φίλες και Φίλοι.Μπροστά στην Εργατική Πρωτομαγιά ίσως είναι σήμερα απαραίτητο να αναλογιστούμε και εμείς σαν Υγειονομικοί την κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας της χώρας μας και τη θέση μας μέσα σε αυτό.
Τι έχουμε λοιπόν;
Έχουμε ένα σύστημα που με τον τρόπο του επιβραβεύει την κομπίνα, την αρπαχτή, το ραγιαδισμό, το βόλεμα και τιμωρεί την αξιοσύνη, την υπευθυνότητα, την τιμιότητα, την αξιοπρέπεια.
Έχουμε ένα σύστημα που ενώ υποτίθεται ότι φτιάχτηκε για το λαό μας, έχει καταντήσει μαρτύριο για αυτούς που επιζητούν τη βοήθειά του και ιδιαίτερα για τους «κολασμένους» τούτης της χώρας.
Έχουμε ένα σύστημα που ενώ παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες λειτουργούς της Υγείας (γιατρούς, νοσηλευτές, εργαστηριακούς ), τους ετοιμάζει για τον σύγχρονο καιάδα της ανεργίας , της υποαπασχόλησης, της μιζέριας και της απελπισίας.
Έχουμε ένα σύστημα που έχει γίνει πειραματικό εργαστήρι εφαρμογής των περιβόητων «νέων εργασιακών σχέσεων» του πιο απάνθρωπου καπιταλισμού, του καπιταλισμού της εποχής μας.
Έχουμε ένα σύστημα που βαθμιαία παραδίδεται στα αρπακτικά του ιδιωτικού επιχειρηματικού κεφαλαίου, που έχουν οσμιστεί τα τεράστια κέρδη που μπορούν να αποκομίσουν από την ανθρώπινη ανημπόρια, τον ανθρώπινο πόνο.
Έχουμε ένα σύστημα που διαρκώς όλο και περισσότερο έχει σαν στόχο όχι την περίθαλψη και την φροντίδα αυτή καθαυτή των πολιτών, αλλά την τσέπη τους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Έχουμε ένα σύστημα που έχει καταντήσει πεδίο βολής για την άσκηση των πιράνχας της καπιταλιστικής μας οικονομίας.
Έχουμε ένα σύστημα Υγείας που συνειδητά πλέον υποχρηματοδοτείται αλλά και κακοποιείται βάναυσα από τα διαρκή πειράματα με τους μαθητευόμενους μάγους, κομματικούς εγκαθέτους, τα σύγχρονα τρωκτικά, τους αποκαλούμενους και managers.
Έχουμε ένα σύστημα που χρόνια τώρα συνειδητά υποστελεχώνεται .
Και μέσα σε αυτό το σύστημα Υγείας υπάρχουμε και εμείς.
Γιατροί, Νοσηλευτές, Εργαστηριακοί, Διοικητικοί, Τεχνικοί που παλεύουμε, μέσα σε αντίξοες και πολλές φορές απάνθρωπες συνθήκες, να το κρατήσουμε «ζωντανό» και «φιλάνθρωπο» και δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά να ζήσουμε, εμείς και οι οικογένειές μας, με αξιοπρέπεια.
Δε ζητάμε τίποτα άλλο παρά να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε αυτά που διδαχτήκαμε και ονειρευτήκαμε στα μαθητικά και πανεπιστημιακά θρανία. Να βοηθήσουμε απλόχερα και ανιδιοτελώς το κάθε συνάνθρωπό μας που προσεγγίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Υπάρχουμε και εμείς που αντιπαλεύουμε αυτούς που προσπαθούν να τσακίσουν κάθε ασφαλιστικό, εργασιακό, συνταξιοδοτικό και τελικά κάθε ανθρώπινο δικαίωμά μας.
Τελικά εδώ που έφτασαν τα πράγματα το δίλλημα είναι :
Ή αντιστεκόμαστε, δυναμώνουνε, διευρύνουμε τον αγώνα μας μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους αυτής της χώρας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης ή υποτασσόμαστε στην επευλαύνουσα βαρβαρότητα.
Υπάρχουμε και εμείς που αντιπαλεύουμε αυτούς που προσπαθούν να τσακίσουν κάθε ασφαλιστικό, εργασιακό, συνταξιοδοτικό και τελικά κάθε ανθρώπινο δικαίωμά μας.
Τελικά εδώ που έφτασαν τα πράγματα το δίλλημα είναι :
Ή αντιστεκόμαστε, δυναμώνουνε, διευρύνουμε τον αγώνα μας μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους αυτής της χώρας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης ή υποτασσόμαστε στην επευλαύνουσα βαρβαρότητα.
ΥΓ: Αφιερωμένο σε όλες και όλους τις συναδέλφισσες και συναδέλφους, που, με προσωπικές θυσίες και με τον δικό τους τρόπο , κρατούν τη ελπίδα ζωντανή στο Εθνικό Σύστημα Υγείας
