Θεωρήσαμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε ορισμένα αριθμητικά στοιχεία, που έχουν σχέση με την κατάσταση της Υγείας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με το μέσο όρο των τιμών που έχουν αυτά τα στοιχεία στις χώρες του ΟΟΣΑ. ( Για περισσότερα ανατρέξτε και εδώ)
Οι χώρες μέλη του ΟΟΣΑ είναι:
Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιρλανδία, Ισλανδία, Τουρκία, Ισπανία, Φινλανδία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μεξικό, Τσεχία, Κορέα Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία .
Έχουμε λοιπόν:
1.Οι συνολικές Δαπάνες (Δημόσιες και Ιδιωτικές) Υγείας, στην Ελλάδα έφτασαν, το 2005, στο 10,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), ποσοστό που είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 9,0%.
Στις συνολικές δαπάνες υγείας, σε ποσοστό του ΑΕΠ, πρώτες έρχονται οι ΗΠΑ με 15,3% μετά η Ελβετία με 11,6%, Γαλλία με 11,1% και Γερμανία 10,7%.
2.Η κατά κεφαλή δαπάνη υγείας στην Ελλάδα είναι 2981 δολάρια ΗΠΑ, προσαρμοσμένα στην αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ,που είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ ,που είναι 2789 δολάρια ΗΠΑ.
3.Κατά την περίοδο 2000-2005 η κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας στην Ελλάδα αυξήθηκε, σε πραγματικές τιμές, με μέσο ρυθμό 5,6% κατ’ έτος, που είναι ψηλότερος από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 4,3% κατ’ έτος.
4. Ο Δημόσιος Τομέας είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης της Υγείας για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ εκτός από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και το Μεξικό. Στην Ελλάδα η χρηματοδότηση της υγείας από το Δημόσιο φθάνει στα 42,8% των συνολικών δαπανών Υγείας , ποσοστό που είναι το χαμηλότερο από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Το μέσο ποσοστό χρηματοδότησης από το Δημόσιο στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 72,5%!
Αυτό το γεγονός διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τους ισχυρισμούς του Υπουργού Υγείας κ. Αβραμόπουλου, αλλά και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων για μεγάλες δημόσιες δαπάνες στην Υγεία.
Ταυτόχρονα δείχνει την τρομακτική επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών στη χώρα μας για ζητήματα Υγείας.
5.Υπάρχουν περισσότεροι γιατροί αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ. Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 4,9 ειδικευμένοι γιατροί ανά 1000 κατοίκους, όταν στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέσος όρος είναι 3,0 γιατροί ανά 1000 κατοίκους. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν 3,8 νοσηλεύτριες ανά 1000 κατοίκους, που είναι πολύ λιγότερες από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 8,6 νοσηλεύτριες ανά 1000 κατοίκους .Το γεγονός αυτό εξηγεί και το στρεβλωμένο και «αρρωστημένα» ιατροκεντρικό χαρακτήρα του Ελληνικού Υγειονομικού Συστήματος.
6.Οι νοσοκομειακές κλίνες στην Ελλάδα είναι 3,8 ανά 1000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 3,9 ανά 1000 κατοίκους.
7.Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 25,8 αξονικοί τομογράφοι και 13,2 μαγνητικοί τομογράφοι ανά 1 εκατομ. πληθυσμό, όταν ό μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 20,6 και 9, 5 αντίστοιχα.
8.Το προσδόκιμο επιβίωσης στην Ελλάδα είναι 79,3 χρόνια, που είναι μισό έτος υψηλότερο του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ (78,6).
Εν τούτοις το προσδόκιμο επιβίωσης στην Ελλάδα είναι χαμηλότερο από μια σειρά χώρες όπως Ιαπωνία, Ελβετία, Ισλανδία, Αυστραλία, Ισπανία, Σουηδία, Ιταλία Γαλλία, Καναδάς και Νορβηγία , στις οποίες ξεπερνά τα 80 έτη.
9.Η νεογνική θνησιμότητα στην Ελλάδα είναι 3,8 θάνατοι για κάθε 1000 γεννήσεις ζωντανών νεογνών, που είναι χαμηλότερη από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 5,4.
10.Η αναλογία συστηματικών (καθημερινών) καπνιστών μεταξύ των ενηλίκων έπεσε αξιοσημείωτα στις χώρες του ΟΟΣΑ, τις τελευταίες δυο δεκαετίες , όχι όμως και στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει την υψηλότερη αναλογία καθημερινών καπνιστών από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ.(38,6% στην Ελλάδα , όταν ό μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 24,3% ενώ αυτή η αναλογία σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Σουηδία, η Πορτογαλία και οι ΗΠΑ κυμαίνεται μεταξύ 16%-17%).
11.Το ποσοστό παχύσαρκων έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα ξεκινώντας από χαμηλά όπως 3%-3,5% σε Κορέα και Ιαπωνία και φθάνοντας στα ύψη στις ΗΠΑ με 32,2%. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο και αντιστοιχεί στο 21,9%.
Συμπεράσματα:
1.Έχουμε κατ’ ευφημισμό Δημόσιο ΕΣΥ, αλλά στη πράξη ένα από τα πιο ιδιωτικά συστήματα Υγείας στον κόσμο, όπως έχουμε Δημόσια Παιδεία αλλά στην ουσία ένα από τα πιο ιδιωτικά –ελέω φροντιστηρίων-συστήματα Παιδείας.
2. Είναι παραμύθια αυτά που μας σερβίρουν οι εκάστοτε κυβερνώντες , ότι δήθεν το Δημόσιο δίνει πολλά χρήματα για την Υγεία.
3.Έχουμε πάρα πολλούς γιατρούς και αυτούς ανισομερώς γεωγραφικά κατανεμημένους .
4.Μας λείπουν πάρα πολλοί νοσηλευτές
5.Δεν μας λείπουν οι αξονικοί και οι μαγνητικοί τομογράφοι. Άλλωστε πως θα έβγαζαν το… ψωμάκι τους τόσοι γιατροί και επιχειρηματίες;
6.Είμαστε χοντροί και καπνίζουμε σαν φουγάρα !
Με τις Υγείες μας!
Οι χώρες μέλη του ΟΟΣΑ είναι:
Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιρλανδία, Ισλανδία, Τουρκία, Ισπανία, Φινλανδία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μεξικό, Τσεχία, Κορέα Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία .
Έχουμε λοιπόν:
1.Οι συνολικές Δαπάνες (Δημόσιες και Ιδιωτικές) Υγείας, στην Ελλάδα έφτασαν, το 2005, στο 10,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), ποσοστό που είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 9,0%.
Στις συνολικές δαπάνες υγείας, σε ποσοστό του ΑΕΠ, πρώτες έρχονται οι ΗΠΑ με 15,3% μετά η Ελβετία με 11,6%, Γαλλία με 11,1% και Γερμανία 10,7%.
2.Η κατά κεφαλή δαπάνη υγείας στην Ελλάδα είναι 2981 δολάρια ΗΠΑ, προσαρμοσμένα στην αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ,που είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ ,που είναι 2789 δολάρια ΗΠΑ.
3.Κατά την περίοδο 2000-2005 η κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας στην Ελλάδα αυξήθηκε, σε πραγματικές τιμές, με μέσο ρυθμό 5,6% κατ’ έτος, που είναι ψηλότερος από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 4,3% κατ’ έτος.
4. Ο Δημόσιος Τομέας είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης της Υγείας για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ εκτός από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και το Μεξικό. Στην Ελλάδα η χρηματοδότηση της υγείας από το Δημόσιο φθάνει στα 42,8% των συνολικών δαπανών Υγείας , ποσοστό που είναι το χαμηλότερο από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Το μέσο ποσοστό χρηματοδότησης από το Δημόσιο στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 72,5%!
Αυτό το γεγονός διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τους ισχυρισμούς του Υπουργού Υγείας κ. Αβραμόπουλου, αλλά και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων για μεγάλες δημόσιες δαπάνες στην Υγεία.
Ταυτόχρονα δείχνει την τρομακτική επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών στη χώρα μας για ζητήματα Υγείας.
5.Υπάρχουν περισσότεροι γιατροί αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ. Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 4,9 ειδικευμένοι γιατροί ανά 1000 κατοίκους, όταν στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέσος όρος είναι 3,0 γιατροί ανά 1000 κατοίκους. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν 3,8 νοσηλεύτριες ανά 1000 κατοίκους, που είναι πολύ λιγότερες από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 8,6 νοσηλεύτριες ανά 1000 κατοίκους .Το γεγονός αυτό εξηγεί και το στρεβλωμένο και «αρρωστημένα» ιατροκεντρικό χαρακτήρα του Ελληνικού Υγειονομικού Συστήματος.
6.Οι νοσοκομειακές κλίνες στην Ελλάδα είναι 3,8 ανά 1000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 3,9 ανά 1000 κατοίκους.
7.Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 25,8 αξονικοί τομογράφοι και 13,2 μαγνητικοί τομογράφοι ανά 1 εκατομ. πληθυσμό, όταν ό μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 20,6 και 9, 5 αντίστοιχα.
8.Το προσδόκιμο επιβίωσης στην Ελλάδα είναι 79,3 χρόνια, που είναι μισό έτος υψηλότερο του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ (78,6).
Εν τούτοις το προσδόκιμο επιβίωσης στην Ελλάδα είναι χαμηλότερο από μια σειρά χώρες όπως Ιαπωνία, Ελβετία, Ισλανδία, Αυστραλία, Ισπανία, Σουηδία, Ιταλία Γαλλία, Καναδάς και Νορβηγία , στις οποίες ξεπερνά τα 80 έτη.
9.Η νεογνική θνησιμότητα στην Ελλάδα είναι 3,8 θάνατοι για κάθε 1000 γεννήσεις ζωντανών νεογνών, που είναι χαμηλότερη από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 5,4.
10.Η αναλογία συστηματικών (καθημερινών) καπνιστών μεταξύ των ενηλίκων έπεσε αξιοσημείωτα στις χώρες του ΟΟΣΑ, τις τελευταίες δυο δεκαετίες , όχι όμως και στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει την υψηλότερη αναλογία καθημερινών καπνιστών από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ.(38,6% στην Ελλάδα , όταν ό μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 24,3% ενώ αυτή η αναλογία σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Σουηδία, η Πορτογαλία και οι ΗΠΑ κυμαίνεται μεταξύ 16%-17%).
11.Το ποσοστό παχύσαρκων έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα ξεκινώντας από χαμηλά όπως 3%-3,5% σε Κορέα και Ιαπωνία και φθάνοντας στα ύψη στις ΗΠΑ με 32,2%. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο και αντιστοιχεί στο 21,9%.
Συμπεράσματα:
1.Έχουμε κατ’ ευφημισμό Δημόσιο ΕΣΥ, αλλά στη πράξη ένα από τα πιο ιδιωτικά συστήματα Υγείας στον κόσμο, όπως έχουμε Δημόσια Παιδεία αλλά στην ουσία ένα από τα πιο ιδιωτικά –ελέω φροντιστηρίων-συστήματα Παιδείας.
2. Είναι παραμύθια αυτά που μας σερβίρουν οι εκάστοτε κυβερνώντες , ότι δήθεν το Δημόσιο δίνει πολλά χρήματα για την Υγεία.
3.Έχουμε πάρα πολλούς γιατρούς και αυτούς ανισομερώς γεωγραφικά κατανεμημένους .
4.Μας λείπουν πάρα πολλοί νοσηλευτές
5.Δεν μας λείπουν οι αξονικοί και οι μαγνητικοί τομογράφοι. Άλλωστε πως θα έβγαζαν το… ψωμάκι τους τόσοι γιατροί και επιχειρηματίες;
6.Είμαστε χοντροί και καπνίζουμε σαν φουγάρα !
Με τις Υγείες μας!
