Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) «επανιδρύεται» , η Δημόσια Υγεία ιδιωτικοποιείται.

Είχαμε επισημάνει σε προηγούμενη ανάρτηση με αφορμή το προσχέδιο προϋπολογισμού ,ότι με ένα τέτοιο προϋπολογισμό στο χώρο της υγείας, ο όρος «επανίδρυση του ΕΣΥ» σημαίνει παραπέρα ιδιωτικοποίησή του, παραπέρα απαξίωσή του.
Λίγες μέρες μετά, με μια δήλωσή του, ο Υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος μας έλυσε τις απορίες περί επανίδρυσης αλλά και τις απορίες μας για την υποχρηματοδότηση, από τον προϋπολογισμό του 2008, των εφημεριών των γιατρών .
Σε μια συνέντευξή του στη ΝΕΤ , ο Υπουργός Υγείας δήλωσε:

«Δεν σας κρύβω δε, ότι αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού τις τελευταίες ημέρες, για το κατά πόσο μπορούμε και εάν πρέπει, να απελευθερώσουμε την αγορά προσφοράς υπηρεσιών υγείας. Πάντοτε όμως, έχοντας κατά νου κάτι πολύ σημαντικό. Να κρατήσουμε σταθερό το δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αυτό και προς αποφυγήν πάσης παρερμηνείας. Και δεν νομίζω, ότι υπάρχει κανείς σε αυτό τον τόπο, που θα το έθετε προς διαπραγμάτευση. Η υγεία η ίδια, ως κοινωνικό αγαθό, δεν μπορεί να είναι παρά δημόσια και να προστατεύεται από τους νόμους του κράτους. Από την άλλη μεριά όμως, είναι και η πραγματικότητα, όπως την περιγράψατε πρωτύτερα. Και όπως συνέβη με τους Πανεπιστημιακούς γιατρούς, εμείς συζητάμε και με τους γιατρούς του δημόσιου συστήματος υγείας, ώστε να βρούμε έναν τρόπο, ο οποίος θα επιτρέπει και στο Εθνικό Σύστημα να λειτουργεί αλλά και στους ιδίους, μετά από μια μακροχρόνια επένδυση σε σπουδές αυτό να αποδίδει για την επιστήμη τους, για το επάγγελμά τους, για τη ζωή.»

Η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση ήταν μια από τις αρχές με τις οποίες συγκροτήθηκε το ΕΣΥ. Όμως από τότε που ψηφίστηκε και πρωτοεφαρμόστηκε άρχισε να ροκανίζεται, με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, από διάφορα τρωκτικά στο χώρο των νοσοκομείων είτε με το γνωστό «φακελάκι» είτε με διάφορες «ιδιωτικές δουλειές» των γιατρών του ΕΣΥ (συνεργασία με ιδιωτικά κέντρα και κλινικές κλπ, κλπ) είτε με τα περιβόητα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία.

Είναι κοινό μυστικό ότι στον νοσοκομειακό χώρο ανθεί η παραοικονομία. Το φακελάκι καλά κρατεί και οι «ταρίφες» κυμαίνονται από μερικές εκατοντάδες ευρώ μέχρι και αρκετές χιλιάδες ευρώ…ανάλογα με την πράξη.
Όπως αποκάλυψε σχετική έρευνα του Εργαστηρίου Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών :
«Η Ιδιωτική Δαπάνη για την Υγεία, σε νοσοκομεία, γιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας είναι περίπου 7 δις ευρώ. Από αυτά, η παραοικονομία είναι 1,8 δις ευρώ. Από αυτά μόνο τα 200 εκ ευρώ είναι τα γνωστά «φακελάκια». Το κύριο μέρος είναι πληρωμές στους επαγγελματίες υγείας (κυρίως γιατρούς), χωρίς απόδειξη. Η φοροδιαφυγή ετησίως είναι 628 εκ. ευρώ, ή 0,4% του ΑΕΠ. Τα υψηλότερα ποσοστά είναι 45% στις χειρουργικές ειδικότητες (πλην γυναικολόγων), 41% στις παθολογικές και 32% σε γυναικολόγους και οδοντίατρους».

Τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία ,που ψηφίστηκαν και λειτούργησαν για πρώτη φορά το 2003 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, μόνο στον πρώτο ενάμιση χρόνο λειτουργίας τους επέβαλαν στους ασθενείς χαράτσι 28 εκατ. ευρώ.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να χτυπήσει τα φαινόμενα αυτά ,αποφάσισε όπως φαίνεται στα πλαίσια της «επανίδρυσης του ΕΣΥ» ,να τα επεκτείνει και να τα "νομιμοποιήσει" έχοντας πολλαπλή στόχευση:
Πρώτον, να κλείσει πονηρά το μάτι στους γιατρούς και να τους κλείσει και το στόμα λέγοντάς τους, «εφημερίες δεν σας δίνω, σας ανοίγω όμως ιδιωτικόν πεδίον δόξης λαμπρό»
Δεύτερον, μέσα από την νομιμοποίηση της παράνομης δράσης μέσα στο ΕΣΥ, να καρπωθεί ότι μπορεί από την φοροδιαφυγή.
Τρίτον, να καθολικεύσει την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας , που είναι και ο βασικός οικονομικοπολιτικός στόχος του νεοφιλελευθερισμού.

Αντί λοιπόν για πραγματική επανίδρυση του ΕΣΥ, με την επαρκή στελέχωσή του, με την ανάπτυξη πραγματικής και δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας , με την ανάπτυξη Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, με την αύξηση των μισθών των εργαζομένων στα νοσοκομεία, έχουμε συνειδητή ιδιωτικοποίηση και διάλυσή του.
Είναι περισσότερο απαραίτητο από κάθε άλλη φορά, να αναπτυχθεί ένα πλατύ μέτωπο μέσα στην κοινωνία σε όλη τη χώρα και βέβαια και στη πόλη μας, με στόχο την πραγματική επανίδρυση ενός καθολικού Δημόσιου και υψηλής ποιότητας Εθνικού Συστήματος Υγείας, που θα στελεχώνεται από υψηλής κατάρτισης και διακατεχόμενους από βαθύτατο ανθρωπισμό λειτουργούς υγείας και θα προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους πολίτες αυτής της χώρας.