Απλοί θεατές ή στο δρόμο της αντιπαράθεσης απέναντι στον επερχόμενο εργασιακό Μεσαίωνα ;
Τα μηνύματα της νέας επερχόμενης επίθεσης απέναντι στα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων πληθαίνουν .
Τελευταίο κρούσμα οι δηλώσεις εκπροσώπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, (δείτε σχετική αρθρογραφία στις εφημερίδες «Νέα», «Ριζοσπάστης» «Αυγή») ,οι οποίοι αξίωσαν αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και ελάττωση των χορηγούμενων συντάξεων) ενώ η Κομισιόν ζητά την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών που φυσικά θα γίνει προς τα πάνω και θα πλήξει όλο το γυναικείο εργαζόμενο πληθυσμό .
Είναι δεδομένο πως η κυβέρνηση της επόμενης τετραετίας, προκειμένου να μη θερίσει θύελλες από τις αντιδραστικές αλλαγές τις οποίες θα επιχειρήσει ξανά να επιβάλει, είναι έτοιμη να ανεβάσει ξανά στη σκηνή το θίασο του “κοινωνικού διαλόγου”.
Οι μαχητικές εκφράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και όλοι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει και πάλι να βρεθούμε θεατές στο ίδιο έργο της εκτόνωσης και της υποταγής.
Απαιτείται γι’ αυτό ένα συνεκτικό πρόγραμμα διεκδικήσεων που να βρίσκεται στον αντίποδα των αντιασφαλιστικών επιλογών με θεμελιώδες κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας, αλλά και τις σύγχρονες κοινωνικές δυνατότητες.
Μόνο μια επιθετική λογική και γραμμή ριζικής αντιπαράθεσης σε αντίθεση με την λογική της εκτόνωσης και των αποτυχημένων 24ωρων απεργιών –ντουφεκιών στον αέρα μπορεί να βάλει φραγμό στη λεηλασία των δικαιωμάτων μας και να υπερασπιστεί αποτελεσματικά και τα όποια κεκτημένα υπάρχουν στο χώρο της κοινωνικής ασφάλισης.
Μια τέτοια γραμμή αντιπαράθεσης πρέπει να εμπεριέχει:
1.Το αίτημα για Δημόσια καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση με παροχές υψηλού επιπέδου για όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.2.Άμεση κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
3.Επιστροφή στα ταμεία των οφειλόμενων 64 δις ευρώ (22 τρις δραχμές), που λεηλάτησαν οι κυβερνήσεις, το κράτος, οι τράπεζες και η εργοδοσία, όλη τη μεταπολεμική περίοδο.
4.Αύξηση των συντάξεων και βελτίωση όλων των παροχών. Κύρια σύνταξη ίση με το 80% του συνόλου των αποδοχών στο χρόνο αποχώρησης. Ελάχιστη σύνταξη ικανή για αξιοπρεπή διαβίωση.
5.Τα αποθεματικά να αξιοποιούνται με σταθερές και σίγουρες αποδόσεις χωρίς κανένα ρίσκο και μεσάζοντες (προθεσμιακές καταθέσεις, αγορά σταθερών ομολόγων δημοσίου). Απαγόρευση της διοχέτευσης των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο και ευρύτερα στις χρηματιστηριακές αγορές και άλλων σύνθετων χρηματιστηριακών προϊόντων. Αξιοποίηση των αποθεματικών και της ακίνητης περιουσίας των ταμείων με κοινωνικά και όχι ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. (π.χ. για στέγη, δάνεια, παιδικούς σταθμούς κ.λ.π).
6.Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων (ανέργων, μερικά απασχολούμενων, Ελλήνων και μεταναστών). Πλήρης και κανονική απασχόληση, σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.
7.Πλήρης δημόσια και υψηλής στάθμης ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της υγείας-πρόνοιας.
Ειδικότερα για τους Υγειονομικούς επιπλέον:
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον Θ. Βουρεκά για τα στοιχεία που μας έδωσε.