Ο νόμος για την «αναβάθμιση του ΕΣΥ» μπορεί να ψηφίστηκε από το Τμήμα Διακοπών της Βουλής μέσα στο καλοκαίρι αλλά οι ανατροπές που θα επιφέρει θα γίνουν αντιληπτές από το Φθινόπωρο και μετά.
Ίσως να μην έχει γίνει κατανοητό αλλά πρόκειται για ένα νόμο που τόσο η φιλοσοφία του όσο και τα πρακτικά ζητήματα που εισάγει σε επιμέρους άρθρα του έχουν την σφραγίδα των γενικότερων ανατροπών και προσαρμογών που επιβάλλει η νέα φάση στην οποία έχει εισέλθει το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα.
Πυρήνας του νόμου είναι η επέκταση και γενίκευση της περίφημης και ψευδεπίγραφης ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων.
Δεν είναι μόνο η αίσθηση του εισπρακτικού χαρακτήρα του θεσμού.
Με αυτήν στην ουσία ενθαρρύνεται η μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρηματικές μονάδες με κριτήρια λειτουργίας ιδιωτικοοικονομικά,ενθαρρύνεται το κυνήγι "πελατών" και των περιστατικών που φέρουν ζεστό χρήμα.
Μέσα από τη φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από ευρύτερα στρώματα υγειονομικών , ότι αν θέλουν να λειτουργήσουν ( και να μην κλείσουν ή συγχωνευθούν) οι χώροι εργασίας τους , αν θέλουν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους , αν θέλουν να συντηρηθούν οι κτιριακές υποδομές των χώρων εργασίας τους , αν θέλουν να έχουν στην καθημερινή πράξη τους τον απαραίτητο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αν θέλουν να βελτιώσουν το εισόδημά τους τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά…το πρωί καλόγρια και το βράδυ πόρνη.
Είναι ενδεικτικό ότι στην εφαρμογή του θεσμού της ολοήμερης λειτουργίας, δηλαδή της γενίκευσης και επέκτασης των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων, καλούνται να συμμετέχουν και να γίνουν συνένοχοι όλοι.
Μέχρι και τα Επιστημονικά Συμβούλια των νοσοκομείων:
«Με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας, μετά από εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του Νοσοκομείου, βάσει πρότασης του Επιστημονικού Συμβουλίου του, καθορίζονται οι τομείς της Ιατρικής Υπηρεσίας, στους οποίους είναι δυνατή η λειτουργία πέραν του τακτικού ωραρίου» αναφέρει στο άρθρο 1 ο νέος νόμος.
Μέσα από την φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας και των εργαζομένων ότι αν θέλουν περίθαλψη, από τις «δημόσιες» δομές υγείας, δεν έχουν παρά να προσαρμοστούν στη φιλοσοφία και πρακτική των γιγαντιαίων αλυσίδων των super-markets :Cash and Carry!
Μέσα από τη φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από όλη την κοινωνία ότι ενίσχυση των νοσοκομείων από το Δημόσιο και τον Κρατικό Προϋπολογισμό…τέλος!
Η φιλοσοφία και η αίσθηση που αποπνέει στα βασικά του άρθρα ο νέος νόμος είναι ότι στο χώρο της Υγείας βρισκόμαστε σε φάση ανατροπών ανάλογης εμβέλειας με αυτές των πρόσφατων αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν από τη Βουλή.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το επόμενο διάστημα επίκεινται και νέες νομοθετικές ρυθμίσεις στο χώρο τη Υγείας που θα αλλάξουν , σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας , το τοπίο.
Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το προστεθέν εδάφιο στο νόμο:
«Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται μετά από πρόταση των Υπουργών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, μπορεί να ιδρύονται Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ.. Με όμοια προεδρικά διατάγματα μπορεί να συγχωνεύονται, να μετατρέπονται ή να καταργούνται ολικά ή μερικά τα Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ..»
Ένα επίσης σημείο που δεν του δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα είναι ότι η Βουλή ψήφισε ένα νόμο, που τα ουσιαστικά πρακτικά ζητήματα των επιμέρους άρθρων του παραπέμπονται σε προεδρικά διατάγματα , υπουργικές αποφάσεις και κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Πρακτικά εξουσιοδοτήθηκε εν λευκώ η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και η κυβέρνηση. Δεν απέχει από τη πραγματικότητα αυτό που ελέχθη , δηλαδή ότι χρειάζεται 30 κανονιστικές πράξεις για να εφαρμοστεί. Χρειάζεται 15 υπουργικές αποφάσεις, 11 κοινές υπουργικές αποφάσεις και 4 Προεδρικά Διατάγματα!!!
Σημείο και αυτό των καιρών της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας.
Οι εργαζόμενοι, το κίνημα των υγειονομικών έχουν από τον Σεπτέμβρη πολλή δουλειά μπροστά τους!
