Εξορθολογισμός δαπανών ή προαναγγελία περικοπών;

Την Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007 έγινε σύσκεψη του Υπουργείου Απασχόλησης με το Υπουργείο Υγείας αλλά και με τους Διοικητές Ταμείων .
Στόχος, σύμφωνα με τους συμμετέχοντες, ο εξορθολογισμός των δαπανών υγείας των ασφαλιστικών ταμείων.
Είναι γεγονός ότι σήμερα αρκετά ταμεία αντιμετωπίζουν ελλείμματα και αυξημένες δαπάνες (ιδιαίτερα στον κλάδο υγείας).
Το πού οφείλονται γενικώς τα όποια ελλείμματα των ταμείων το είχαμε αναφέρει εκτενώς σε προηγούμενη δημοσίευση μας.
(Διαβάστε εδώ 1, 2, 3)

Το πού οφείλονται τα ελλείμματα δαπανών υγείας των ταμείων αξίζει να το κουβεντιάσουμε .
1.Είναι κοινό μυστικό ότι τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας, οι ανάγκες για ποιοτική Νοσοκομειακή περίθαλψη αυξάνονται και εξελίσσονται με καταιγιστικούς ρυθμούς.
Σημαντικότερες αιτίες :
H δημογραφική αλλαγή που παρατηρείται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Οι μεγαλύτερες ηλικίες, με όπως είναι αναμενόμενο και περισσότερα προβλήματα υγείας, καταλαμβάνουν ποσοστιαία ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα στο συνολικό πληθυσμό.
Έχουμε χρόνο με το χρόνο ένα όλο και πιο καλά ενημερωμένο και απαιτητικό κοινό.
Οι τεράστιες επενδύσεις των εταιρειών σε νέα ιατρική τεχνολογία έχουν αρχίσει να αποφέρουν καρπούς με την παροχή ιατρομηχανολογικού εξοπλισμού κορυφαίας τεχνολογίας, που μπορεί να διευρύνει το πεδίο παρέμβασης της ιατρικής και σε νοσήματα που μέχρι χτες θεωρούντο απροσπέλαστα.
Η ενημέρωση και η εκπαίδευση του κοινού το οδηγεί όλο και πιο συχνά στα νοσοκομεία για λιγότερο σοβαρές αιτίες από ότι στο παρελθόν, αλλά και για προληπτικούς λόγους (check-up),αλλά και για λόγους αισθητικής αποκατάστασης.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής αναδύει παθήσεις και προβλήματα που ήταν άγνωστα μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα, αλλά και καταστάσεις που όλο και πιο συχνά απαιτούν είτε εντατική θεραπεία σε ειδικές μονάδες είτε παρατεταμένη παραμονή στα νοσηλευτικά ιδρύματα (σοβαρά τροχαία και άλλα ατυχήματα), είτε συχνές εισόδους και εξόδους για τον ίδιο ασθενή στο νοσοκομείο.

2.Εξ αιτίας της πολιτικής που ακολουθήθηκε από τις κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας (βαθμιαία απαξίωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας- ΕΣΥ ακόμα και από την γένεσή του και ενίσχυσης του Ιδιωτικού τομέα παροχής υπηρεσιών Υγείας), τα ταμεία δίνουν πάνω από 2 δισ. το χρόνο στα ιδιωτικά θεραπευτήρια και διαγνωστικά κέντρα, ενώ μόνο για εξετάσεις που απαιτούν υψηλή τεχνολογία (μαγνητικές και αξονικές τομογραφίες κλπ) δαπανώνται πάνω από 74 εκατ. ευρώ.

3.Είναι γνωστό σε πολλούς ότι, μέσα και στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας αλλά και έξω από αυτό , αναπτύσσονται σχέσεις διαπλοκής (με το αζημίωτο!) ανάμεσα σε γιατρούς και ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και σε εταιρείες φαρμακευτικού και λοιπού υγειονομικού υλικού, που επιβαρύνουν σημαντικά τον τομέα υγείας των ταμείων .

4. Οι οφειλές τόσο του κράτους όσο και των ιδιωτών επιχειρηματιών στα ταμεία είναι τεράστιες και μάλιστα πολλαπλάσιες των ελλειμμάτων που επικαλούνται οι κάθε φορά κυβερνήσεις .Και μόνο η είσπραξή αυτών θα βελτίωνε θεαματικά τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας από τα ταμεία στους ασφαλισμένους τους.

5.Οι εκάστοτε κυβερνήσεις πριμοδοτούν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια και διαγνωστικά κέντρα ανεβάζοντας τις τιμές για νοσήλια και εξετάσεις στα κέντρα αυτά.

6.Με την πολιτική υποχρηματοδότησης των Νοσοκομείων αλλά και όλων των Μονάδων παροχής υπηρεσιών υγείας.
Στα πλαίσια της μείωσης των δημοσίων δαπανών που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις στη χώρα μας, ,της κατάργησης του όποιου κοινωνικού κράτους, αναγκάζουν τις μονάδες αυτές να στηρίζουν τη λειτουργία τους, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, στην απαίτηση από τα ταμεία των οφειλόμενων νοσηλίων.


Όταν λοιπόν ακούμε κάθε φορά, από αυτούς που είναι κυρίως υπεύθυνοι για τα ελλείμματα αυτά, να μιλούν για εξορθολογισμό του τομέα υγείας των ταμείων ,ο νους μας πάει αμέσως σε μέτρα που θα επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους.
Οι οποίοι, πέρα από την έμμεση συμμετοχή τους στο κόστος της Υγείας μέσω των ασφαλιστικών ταμείων, θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα περισσότερα κατευθείαν από την τσέπη τους, είτε μέσω αύξησης της συμμετοχής τους σε εξετάσεις και φάρμακα, είτε μέσω μείωσης των παροχών από τα δημόσια νοσοκομεία για υπηρεσίες, τις οποίες θα πρέπει να αναζητήσουν πλέον απευθείας στον ιδιωτικό τομέα.
Διότι προφανώς ούτε τον ιδιωτικό τομέα πρόκειται να χαλιναγωγήσουν, ούτε τη διαπλοκή να χτυπήσουν ,ούτε τα οφειλόμενα χρήματα να αποδώσουν στα ταμεία.
Ήδη οι εργαζόμενοι καταβάλουν από την τσέπη τους το 57,2% του συνόλου των δαπανών για την Υγεία, ξοδεύοντας περισσότερα από 1.500 ευρώ το χρόνο, με τη μέση μηνιαία δαπάνη να φτάνει τα 128,17 ευρώ (τα 25,54 ευρώ είναι για φάρμακα, τα 84,19 ευρώ για γιατρούς και τα 18,44 ευρώ για νοσοκομειακή περίθαλψη).
Την ίδια ώρα το μέγεθος του ιδιωτικού τομέα Υγείας έφτασε στα 1,321 δισ. ευρώ το 2005 έναντι 0,508 δισ. ευρώ το 1997 παρουσιάζοντας μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 12,7% (μελέτη της ICAP, Ιούλης 2006).