Οι απόψεις μας για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (2)

Γιατί επιλέχθηκαν τη συγκεκριμένη στιγμή οι ΣΔΙΤ;

Υπάρχουν κατά τη άποψή μας δυό βασικοί λόγοι:

1. Οι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι,αυτό δηλ. που ονομάζουμε οικονομική ολιγαρχία ,έχουν συγκεντρώσει στα χέρια τους τεράστια κεφάλαια.Τα κεφάλαια αυτά προήλθαν ,βέβαια ,από την επί πολλές δεκαετίες ληστρική και άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.

2. Αυτό που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια και ιδιαίτερα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι οι αποδόσεις των επενδενδυμένων, σε επιχειρήσεις, κεφαλαίων και ιδιαίτερα τα μέσα ποσοστά κέρδους πιέζονται όλο και περισσότερο.Αιτία είναι ο τρομακτικός και ανελέητος ανταγωνισμός ανάμεσα στις επιχειρήσεις και επίσης η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας.

Σαν αποτέλεσμα των δυο αυτών λόγων έχουμε το φαινόμενο να υπάρχουν τεράστια αναξιοποίητα κεφάλαια στα χέρια επιχειρηματιών ,τα οποία οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν γιατί εκτιμούν ότι δεν θα έχουν τις αποδόσεις που θέλουν.
Το αδιέξοδο αυτό έρχονται να λύσουν -προς το συμφέρον των επιχειρηματιών -το αστικό κράτος και οι διάφορες κυβερνήσεις, με το να τους παραχωρούν ζωτικό χώρο για δράση και μεγάλα κερδη σε τομείς που κατά το παρελθόν το κράτος( και το Δημόσιο) είχε τον απόλυτο έλεγχο. Τέτοιοι τομείς είναι οι συγκοινωνίες -επικοινωνίες -μεταφορές ,Παιδεία,Υγεία κλπ.

Μπορούμε δηλ να πούμε ότι οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα είναι μια καινούργια μορφή στήριξης του Ιδιωτικού κεφαλαίου από το αστικό κράτος.



Τι κερδίζουν οι επιχειρηματίες και το αστικό κράτος με τις ΣΔΙΤ στα κοινωφελή έργα ;

Τι κερδίζουν οι επιχειρηματίες;

1. Πρώτα απ'όλα αυτή καθαυτή την οικονομική δραστηριότητα σε μια εποχή που σε πολλούς κλάδους της οικονομίας η ύφεση είναι παρά πάνω από ορατή.

2.Την εξασφάλιση εσόδων -κερδών όχι εφάπαξ ή μόνο για την περίοδο που διανύουμε αλλά και για το απώτερο μέλλον ,αφού μιλάμε για συμβάσεις που είναι μακροχρόνιες (π.χ. 30 χρόνια).

3. Την εξασφάλιση ιδιαίτερα επωφελών χρηματοδοτικών σχημάτων που πολλές φορές μειώνουν στο ελάχιστο την αναγκαία συμμετοχή σε ίδια κεφάλαια.
Παραδειγμα η Αττική Οδός. Στο τελικό κατασκευαστικό κόστος του έργου η συμμετοχή του Δημοσίου ήταν 68%, η συμμετοχή της κοινοπραξίας του Μπόμπολα 6%, και τα δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου 26% ! Αυτό λοιπόν το έργο παραχωρήθηκε για εκμετάλλευση στην κοινοπραξία του Μπόμπολα έως το 2025. Υπολογίζεται ότι σε 3-4 χρόνια που η κοινοπραξία θα έχει εξοφλήσει τα τραπεζικά δάνεια θα έχει ημερήσια καθαρά κέρδη που θα ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο ευρώ !

Στις ΣΔΙΤ προβλέπεται ότι η συμμετοχή των ιδιωτών με ίδια κεφάλαια θα είναι της τάξης του 10%-20% και τα υπόλοιπα θα είναι δάνεια.

4.Τα ελκυστικά περιθώρια κέρδους (υψηλότερη απόδοση κεφαλαίων σε σχέση με άλλες επενδύσεις), με τα γνωστά πανωπροίκια, φορολογικές ελαφρύνσεις ,δυνατότητα ανά περιόδους ανακοστολόγησης , έκδοσης ομολόγων και μετοχών κλπ.

5.Την κατά τεκμήριο γρηγορότερη διεκπεραίωση διαφόρων διαδικασιών και κυρίως την παράκαμψη νομικών και άλλων κωλυμάτων(εκδόσεις αδειών,αρχαιολογικά ευρήματα,προστασία περιβάλλοντος,απαλλοτριώσεις,εργασίες Δημοσίων υπηρεσιών και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας).

6.Την πλήρη απουσία ανταγωνιστών στο συγκεκριμένο χώρο όχι μόνο για σήμερα αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες.

Τι κερδίζει το αστικό κράτος;

1. Το κράτος απαλλάσσεται από οποιαδήποτε διαδικασία προώθησης Δημόσιων Επενδύσεων για την κάλυψη των συλλογικών κοινωνικών αναγκών.

2. Επιτυγχάνει τη λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση μέ την απουσία του από θεμελειώδεις κοινωνικές λειτουργίες.Μειώνει τα δημοσιονομικά ελλείματα σε επίπεδα κάτω του 3% (σύμφωνο σταθερότητας).

3. Αποφεύγει την οποιαδήποτε φορολογική επιβάρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

4. Σε ιδεολογικό επίπεδο εμφανίζει την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου σαν παράγοντα αναπτυξιακής διαδικασίας ,ενώ στην ουσία πρόκειται για αντικατάσταση των δημόσιων κοινωφελών επενδύσεων από την ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.


Συνεχίζεται.....