Μια τριαντάχρονη, γιατρός, πάσχει από σκλήρυνση κατά
πλάκας με βαθμό αναπηρίας 75%.
Πριν τη συγκρότηση του ΕΟΠΥΥ, ως ασφαλισμένη του ΙΚΑ,
μπορούσε και έπαιρνε, με μηδενική συμμετοχή, ένα καινοτόμο φάρμακο πολυεθνικής
εταιρείας. Μετά τις αποφάσεις για τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία η
άρρωστη δεν μπορεί να προμηθευτεί το φάρμακο που έπαιρνε, γιατί το ταμείο
Πρόνοιας - το οποίο την καλύπτει, πλέον, ως άπορη - χορηγεί μόνο το γενόσημο. Η
άρρωστη δεν μπορεί να πληρώσει 1.600 ευρώ -τόσο στοιχίζει το φάρμακο- το μήνα,
ενώ το διατιθέμενο από το ταμείο φάρμακο τη φορτώνει με περίσσεια κορτιζόνης.
Αυτή είναι η κατάληξη της λογικής που αντιμετωπίζει την
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με λογική κόστους - οφέλους, την ώρα μάλιστα που οι
ανασφάλιστοι και οι άποροι αυξάνουν καθημερινά λόγω της ανεργίας και των
λουκέτων στα μαγαζιά. Η συγκυβέρνηση, εκτός από τα ψίχουλα, που διαθέτει μέσω
του κρατικού προϋπολογισμού για τους άπορους και τους ανασφάλιστους, ετοιμάζει
το διαβόητο «εισιτήριο υγείας», με κονδύλια του ΕΣΠΑ. Δηλαδή μια φορά εξετάσεις
και από εκεί και πέρα, ζει όποιος έχει να πληρώσει - προς δόξαν και της
κερδοφορίας της φαρμακοβιομηχανίας. Γι' αυτό και η πάλη για δωρεάν υπηρεσίες
Υγείας μέσα από ένα δημόσιο σύστημα Υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής
δράσης, αναδεικνύεται σε προτεραιότητα.
Πηγή: Ριζοσπάστης
