Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ποιος διάλογος; Με ποιες κοινωνίες;



Από συνέντευξη του υπουργού Υγείας Α. Γεωργιάδη στο «ΕΘΝΟΣ»

"Πότε θα ξεκινήσετε το δεύτερο στάδιο του προγράμματος συγχωνεύσεων και καταργήσεων;
Έχουμε ήδη περάσει στο επόμενο στάδιο, που αφορά τα νοσοκομεία στην επαρχία. Η κατάσταση εκεί είναι πιο περίπλοκη σε σχέση με την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, καθώς πρέπει να λάβουμε υπόψη παράγοντες όπως η γεωγραφία μιας περιοχής ή το οδικό δίκτυο. Δεχθήκαμε προχθές τις τελικές προτάσεις και αυτήν την εβδομάδα ξεκινά ο διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες".

Αλήθεια ποιος διάλογος ;  Με ποιες κοινωνίες;
Θα αλλάξει ρότα η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας μέσα από αυτό το «διάλογο» :
  • Ως προς την πολιτική συρρίκνωσης των δομών και υπηρεσιών του ΕΣΥ; 
  • Ως προς την πολιτική  ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών στο ΕΣΥ; 
  • Ως προς την πολιτική  πλήρους επικράτησης  λειτουργίας των δομών και υπηρεσιών του ΕΣΥ με λογικές επιχειρηματικών μονάδων; 
  • Ως προς την πολιτική της υποστελέχωσης  του ΕΣΥ; 
  • Ως προς την πολιτική περαιτέρω μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης  του ΕΣΥ; 
  • Ως προς την πολιτική επιβολής χαρατσιών ( 5ευρω, 25ευρω) στις παρεχόμενες υπηρεσίες;
  • Ως προς την πολιτική δημιουργίας και νέων φραγμών στην πλήρη, ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας  όλων των βαθμίδων στους ανασφαλίστους, ανέργους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα; 
  • Ως προς την πολιτική διαθεσιμοτήτων –κινητικότητας των εργαζομένων στο ΕΣΥ και ίσως και απολύσεων; 
  • Ως προς την πολιτική μετακύλησης της δαπάνης για υπηρεσίες υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης  στις τσέπες των πολιτών;
«Διάλογος»  με ποιες κοινωνίες;
  • Μήπως με τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους; 
  • Μήπως με 5-10 «δικούς μας»  ανθρώπους;
Ας μην έχουμε αυταπάτες.
Τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει μέσα από τέτοιους «διαλόγους».
Ούτε χιλιοστό δεν θα κάνει πίσω η κυβέρνηση ως προς τους στρατηγικούς της στόχους στην Υγεία μέσα από τέτοιους  διαλόγους . Για τον απλούστατο λόγο, ότι αυτή η πολιτική  είναι αποτέλεσμα συζητήσεων και συμφωνιών με την τρόικα (μνημόνια), είναι πολιτική αναγκαία και απαραίτητη  για τη συνέχιση και αναπροσαρμογή του συστήματος (καπιταλισμός) στις  παρούσες συνθήκες, είναι αναγκαία για τη δημιουργία των όρων και προϋποθέσεων για πλήρη εισβολή, επικράτηση  και ανάπτυξη πλήρους και απρόσκοπτης κερδοφορίας των ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται ή θα δραστηριοποιηθούν στο χώρο της Υγείας.  
Ακόμη και αν μέσα από αυτό το «διάλογο» επιτευχθούν κάποιες μικρές αναπροσαρμογές στο αρχικό σχέδιο («προτάσεις ΥΠε»), πχ αποφευχθούν τοπικά κάποιες ( ελάχιστες) συγχωνεύσεις μονάδων ή υπηρεσιών  του ΕΣΥ, θα πάψουν αυτές οι μονάδες να υποχρηματοδοτούνται, να υποστελεχώνονται, να κινδυνεύουν με λειτουργική κατάρρευση, να χαρατσώνουν τους πολίτες;   
Η άποψη η δική μας είναι ΟΧΙ!
Αν  υπάρχει ελπίδα απέναντι σε αυτήν την σαρωτική επίθεση , αυτή δεν βρίσκεται στη συμμετοχή, στα πλαίσια της λογικής του «εφικτού», σε αυτούς τους προσχηματικούς διαλόγους  που το μόνο που θέλουν  είναι να κάνουν συνένοχες και συμμέτοχες τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες στη γενική διάλυση κάθε δημόσιας δομής και υπηρεσίας,  αλλά στην ανάπτυξη ενός ρωμαλέου, ενωτικού, μαζικού κινήματος που όχι  μόνο θα εναντιώνεται σε αυτές τις πολιτικές αλλά θα προβάλει και τη δική του πρόταση διεξόδου  προς όφελος των εργαζομένων και ανέργων, ασφαλισμένων και ανασφάλιστων,  της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

 Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη:

 Τις τελευταίες ημέρες μονοπωλούν τη δημόσια συζήτηση τα θέματα στον τομέα της Υγείας. Τελικά, θα υπάρξουν απολύσεις στον δικό σας τομέα ή όχι;
Εχει γίνει πολλή κουβέντα κι έχει χυθεί πολύ μελάνι σχετικά με αυτό. Χωρίς περιστροφές λοιπόν, σας λέω ότι ναι, εφόσον η αξιολόγηση πει ότι πρέπει να γίνουν, τότε θα γίνουν. Αλλά για κάθε έναν που θα φεύγει από την Πρωτοβάθμια ταυτοχρόνως θα κάνουμε μία πρόσληψη στο ΕΣΥ. Και, προλαβαίνοντας την επόμενή σας ερώτηση θα σας πω ότι εγώ έβαλα ένα στοίχημα -που κέρδισα- ότι δεν θα γίνει καμία απόλυση στο ΕΣΥ κατά την πρώτη φάση διαθεσιμότητας και κινητικότητας στα νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Και βάζω ακόμη ένα στοίχημα -που επίσης θα κερδίσω- ότι δεν θα υπάρξει απόλυση και από τη δεύτερη φάση που θα ξεκινήσει σε λίγες ημέρες και από την οποία επίσης δεν θα υπάρξουν απολύσεις.
Μπορείτε να μου προσδιορίσετε ποιοι είναι εκείνοι που θα φύγουν και από ποιες υπηρεσίες;
Όσοι παρακολούθησαν τον Εθνικό Διάλογο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας θα διαπίστωσαν ότι πουθενά δεν ετέθη ζήτημα ότι δεν θα φύγει έστω και ένας. Αντιθέτως, στη συζήτησή μας εδώ και εβδομάδες διατυπώναμε τα ερωτήματα αν θα τους κάνουμε πλήρους και αποκλειστικής, αν θα μπορούν να έχουν δικό τους ιατρείο, αν το ιατρείο τους θα είναι συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ, και άλλα τέτοια ζητήματα. Εν πάση περιπτώσει, όταν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για πραγματικές ανάγκες και αριθμούς.
Πότε θα ξεκινήσετε το δεύτερο στάδιο του προγράμματος συγχωνεύσεων και καταργήσεων;
Εχουμε ήδη περάσει στο επόμενο στάδιο, που αφορά τα νοσοκομεία στην επαρχία. Η κατάσταση εκεί είναι πιο περίπλοκη σε σχέση με την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, καθώς πρέπει να λάβουμε υπόψη παράγοντες όπως η γεωγραφία μιας περιοχής ή το οδικό δίκτυο. Δεχθήκαμε προχθές τις τελικές προτάσεις και αυτήν την εβδομάδα ξεκινά ο διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες.
Στον ΕΟΠΥΥ, ποιες παρεμβάσεις σχεδιάζετε έτσι ώστε και τα ελλείμματα να μειωθούν αλλά και οι παροχές προς τους ασφαλισμένους να βελτιωθούν;
Σήμερα ο ΕΟΠΥΥ είναι αγοραστής τόσο από το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα αλλά και πάροχος υπηρεσιών υγείας. Στην πρόσφατη Κυβερνητική Επιτροπή αποφασίστηκε να γίνει μόνο αγοραστής. Είναι τυχαίο ότι όλες οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες, που μέχρι τη δεκαετία του ΄80 είχαν και τους δύο ρόλους, επέλεξαν να είναι τελικώς μόνο αγοραστές; Κατάλαβαν ότι κοστίζει πολύ να συντηρούν δικές τους μονάδες παροχής. Με αυτό το μοντέλο λειτουργίας θέλουμε να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των χρημάτων των ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ, απολαμβάνοντας χαμηλότερες τιμές και υψηλότερη ποιότητα παροχών.