ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ
(Α.Ρ.Σ.Υ.)
Με το νέο νομοσχέδιο για το «Σύστημα Αμοιβών
Νοσοκομείων» που προωθεί η άθλια κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δίνει τη χαριστική βολή
στη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με το νέο νόμο, συστήνεται ιδιωτική ανώνυμη
εταιρεία που θα «μαζεύει και θα μοιράζει το χρήμα» ανάμεσα στα δημόσια
νοσοκομεία και τον ιδιωτικό τομέα περίθαλψης. Παραθέτουμε παρακάτω τα βασικά
σημεία του νόμου:
1. «Εισάγεται στο χώρο της υγείας το Σύστημα
Αμοιβών Νοσοκομείων (Σ.Α.Ν.). Είναι καθολικό σύστημα κατανομής αμοιβών,
οικονομικών πόρων μεταξύ νοσοκομείων, δημόσιων και ιδιωτικών. Συστήνεται με
το έκτο άρθρο του παρόντος νομικό πρόσωπο με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας μη
κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών
Νοσοκομείων Ανώνυμη Εταιρεία».
Δηλαδή η χρηματοδότηση του ΕΣΥ παύει να είναι
υποχρέωση του κράτους και εξαρτάται από τις αποφάσεις μιας ιδιωτικής εταιρείας.
Η εταιρεία αυτή αποκτά υπερεξουσίες μεγαλύτερες πλέον και από το Υπουργείο
Υγείας αφού θα μπορεί να κατευθύνει όλο το σύστημα υγείας, μέσω της
χρηματοδότησης, του ελέγχου και της αξιολόγησης όλων των δομών περίθαλψης.
Θεσπίζονται ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αξιολόγησης και λειτουργίας. Με
βάση αυτά θα χρηματοδοτούνται συγκεκριμένοι τομείς που θεωρούνται ως κερδοφόροι
και θα υποχρηματοδοτούνται δομές που προορίζονται για κλείσιμο, είναι
«κοστοβόρες», δεν πειθαρχούν στα αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια της Ε.Ε. ή δεν
είναι ανταποδοτικές (δεν τα «παίρνουν» δηλ. όσο χρειάζεται από τον ασθενή).
Έτσι, μέσω της επιλεκτικής χρηματοδότησης θα καθορίζεται ποιες δομές θα
μπορούν να λειτουργούν και με τι όρους. Παράλληλα, με το νόμο αυτό, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας περίθαλψης αντιμετωπίζονται ενιαία και
ισότιμα, σαν δυό καλοί ανταγωνιστές. Στην πράξη το
«ιδιωτικό» και η υγεία του κέρδους επιβάλλονται όχι απλά ως «νόμιμες» αλλά ως
κυρίαρχες επιλογές στο σύστημα υγείας. Δικαιούται βράβευσης και πλούσιας
χρηματοδότησης, ενώ στο δημόσιο αξίζει μόνο βάλτωμα και τιμωρία.
2. «Το εποπτικό συμβούλιο μεριμνά για την
επίτευξη της μέγιστης δυνατής αντιπροσώπευσης των ιδιωτικών κλινικών στα όργανα
διοίκησης της Εταιρείας».
Ενθαρρύνεται έτσι η μέγιστη δυνατή συμμετοχή του
ιδιωτικού τομέα στη διοίκηση της εταιρείας προκειμένου να κατευθύνονται οι
αποφάσεις προς όφελος των επιχειρήσεων της περίθαλψης. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν
τους ενδιαφέρει η κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού που μπορεί να
εξασφαλιστεί μόνο από ένα δημόσιο και καθολικό σύστημα υγείας. Αντίθετα,
μετατρέπουν την υγεία σε ένα πεδίο άμεσης κερδοφορίας για το κεφάλαιο.
Εκμεταλλεύονται ακόμα και την αρρώστια και τον πόνο για να θησαυρίζουν οι
ιδιωτικοί όμιλοι στην υγεία.
3. «Το μετοχικό κεφάλαιο τα εταιρείας ανέρχεται σε
ένα εκατομμύριο ευρώ και καλύπτεται ολόκληρο από το ελληνικό δημόσιο. Σε
περίπτωση μελλοντικής αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, το επιπλέον κεφάλαιο
μπορούν να καταβάλλουν το ελληνικό δημόσιο, τα δημόσια νοσοκομεία, τα
ασφαλιστικά ταμεία και οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις των ιδιωτικών κλινικών.»
Η χρηματοδότηση αυτής της ιδιωτικής εταιρείας θα προέρχεται
από τον κρατικό προυπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το δημόσιο χρήμα δηλαδή. Το χρήμα του κρατικού προϋπολογισμού και των
υγειονομικών κλάδων των ταμείων που προέρχεται από τον μόχθο, τους φόρους, τις
εισφορές και τις αμέτρητες θυσίες των εργαζομένων. Όσο τέλος πάντων απέμεινε
μετά τη λεηλασία των δημόσιων δαπανών και των αποθεματικών των ασφαλιστικών
ταμείων από εργοδότες, τράπεζες, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κρατικοδίαιτα
λαμόγια που βαφτίζονται «επενδυτές». Έτσι σχεδιάζουν να ξεπεράσουν την κρίση
τους, απομυζώντας σαν παράσιτα τους κόπους του λαού. Πρόκειται για τη ληστεία
του αιώνα εις βάρος των εργαζομένων, που εξοντώνονται για να βγάλουν «αιματηρά
πλεονάσματα», για να ξεπληρώνουν το χρέος στους τοκογλύφους και την «ανάπτυξη»
του ιδιωτικού κεφαλαίου, όπως επιτάσσει η «αξιολόγηση» της τρόϊκα.
4. «Οι εκθέσεις ποιότητας και οικονομικού
απολογισμού του κάθε νοσοκομείου θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επιλογή του
νοσοκομείου από τους ασθενείς στο μέλλον. Να συγκρίνουν διάφορα νοσοκομεία ως προς
τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Η προοπτική αυτή προωθεί τον ανταγωνισμό μεταξύ
των νοσοκομείων και ωφελεί την υγεία στο σύνολό της».
Τα νοσοκομεία και όλοι οι φορείς περίθαλψης
μετατρέπονται σε αυτοτελείς οικονομικές μονάδες, με ευθύνη προϋπολογισμών και
εξεύρεσης εσόδων (χρεώνοντας τους ασθενείς - πελάτες) για να αντέξουν στον
ανταγωνισμό. Τι λέει δηλ. η διαβολική νεοφιλελεύθερη λογική του Βορίδη
και του Γρηγοράκου: Το κράτος χρεοκόπησε και δεν έχει λεφτά για την υγεία
και άλλες κοινωνικές δαπάνες. Το ΕΣΥ και η δημόσια ΠΦΥ πρέπει να βρει
χρηματοδότηση από άλλες πηγές. Επειδή όμως ακόμα ο «κόσμος δεν καταλαβαίνει»
και το τίμιο υγειονομικό κίνημα αντιδρά και ζητά διαρκώς δημόσια ενίσχυση, δίνω
όσα λεφτά απέμειναν στην Ανώνυμη Εταιρεία, για να φύγει από πάνω μας και το
πολιτικό κόστος. Η εταιρεία με τη σειρά της θα κλείνει διαρκώς τη στρόφιγγα με
αποτέλεσμα τα δημόσια νοσοκομεία και οι πρωτοβάθμιες υπηρεσίες ή να κλείνουν ή
να ζητούν από τους ασθενείς να πληρώνουν τα νοσήλια και τους υγειονομικούς,
γιατρούς και νοσηλευτές να συμπιέζουν κι άλλο τις αποδοχές τους. Στο
νομοσχέδιο προβλέπεται σαφώς ότι η ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει και τη
μισθοδοσία των εργαζομένων έχοντας τη δυνατότητα να «κόβει και να ράβει»
τις αμοιβές ανάλογα με τις αποφάσεις και τις ανάγκες των ιδιωτών. Ο μισθός
του εργαζόμενου θα προσαρμόζεται στις εκάστοτε απαιτήσεις για μείωση του
κόστους και διαρκώς θα συμπιέζεται προς τα κάτω.
Η πλήρης αγοραιοποίηση των υπηρεσιών υγείας και η
ζούγκλα του ανταγωνισμού σε όλο της το μεγαλείο! Αυτή είναι η μάχη κατά του
«κρατισμού» για την οποία πανηγυρίζει ο Σαμαράς!
5. «Για τη δημιουργία και τη διαρκή ανάπτυξη του
Σ.Α.Ν. όλα τα δημόσια νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές τα χώρας αποστέλλουν
στην Ε.Σ.Α.Ν.Α.Ε. σε ηλεκτρονική μορφή αρχείο με τα στοιχεία των ασθενών και τα
ιατρικά και διοικητικά δεδομένα από το φάκελο νοσηλείας τους, όπως δεδομένα
εισαγωγής, αιτία εισαγωγής, εξιτήριο και τα γενικά δεδομένα»
Τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΕΟΠΥΥ είναι υποχρεωμένοι
να αποστέλλουν τα στοιχεία και το ιστορικό όλων των ασθενών! Δηλαδή μία
ιδιωτική εταιρεία θα έχει στη διάθεση της το ιατρικό ιστορικό και τους φακέλους
όλων των ασθενών και θα μπορεί να τα αξιοποιήσει πάλι εις όφελος των ιδιωτών.
6. Η εταιρεία θα κατανέμει αμοιβές βάσει του
συστήματος των διαγνωστικά ομοιογενών ομάδων (Diagnosis Related Groups- DRG): «Κάθε ομάδα που καθορίζεται ως ομοιογενής
προσδιορίζεται κατά κύριο λόγο με αναφορά στο κόστος της ιατρικής θεραπείας. Οι
διάφορες υπηρεσίες που καθίστανται αναγκαίες για κάθε επιμέρους θεραπεία,
σύμφωνα με την προσέγγιση των συστημάτων DRG δεν
αποζημιώνονται με διακριτό τρόπο. Υπό το πρίσμα αυτό δεν πρόκειται για ένα
σύστημα αμοιβής που προβλέπει αμοιβή ανά υπηρεσία. Η οικονομική του επίδραση
συνίσταται στην καταβολή αμοιβής του μέσου κόστους της συγκεκριμένης
ομοιογενούς ομάδας σε εθνικό επίπεδο.»
Δηλαδή η εταιρεία θα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει για
κάθε ασθενή ένα μέσο κόστος που θα αντιστοιχεί στο νόσημα για το οποίο
νοσηλεύτηκε. Δημιουργούνται για αυτό το λόγο ομοειδείς ομάδες νοσημάτων όπου
θα «μετράνε» το μέσο χρόνο νοσηλείας, τη μέση ιατρική αμοιβή, τη μέση
φαρμακευτική δαπάνη, το μέσο αναγκαίο χρόνο εργασίας των εργαζομένων στη
βιομηχανία της υγείας. Αν κάποιος ασθενής υπερβεί αυτό το μέσο κόστος, τότε θα
αναγκάζεται να το πληρώσει από τη τσέπη του. Διαφορετικά είτε θα
υποθεραπεύεται, είτε θα εκδιώχνεται από το νοσοκομείο σαν σκυλί. Ο μέσος όρος
της αποζημίωσης θα είναι χαμηλός – και το αναγκαίο παραπάνω (σε νοσηλεία,
φάρμακα, εξετάσεις, χειρουργεία, ιατρικές αμοιβές) θα το πληρώνει ο ασθενής. Αυτή
είναι η μετάφραση του όρου «ορθολογικοποίηση του κόστους των διαγνωστικών και
θεραπευτικών πράξεων» που διαλαλούν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Για το σύγχρονο καπιταλισμό υπάρχουν
ασθένειες και όχι ασθενείς, εμπορεύματα και όχι άνθρωποι! Στο βωμό του κέρδους
ανατρέπεται πλήρως ακόμα και η Ιπποκράτεια αρχή ότι θεραπεύεται «ο άρρωστος και
όχι η αρρώστια». Με τη μέτρηση της «αφηρημένης» ασθένειας και όχι του «συγκεκριμένου»
ασθενή οι σύγχρονες πολυεθνικές της υγείας επιχειρούν να αποσπάσουν πιο
αποτελεσματικά την υπεραξία, την κλεμμένη εργασία του γιατρού, του νοσηλευτή,
του εργαζόμενου στην υγεία αλλά και του ίδιου του ασθενή, μέσω της λεηλασίας
των χρημάτων που είχε στην άκρη ή στο ασφαλιστικό ταμείο κατά τη διάρκεια του
εργασιακού του βίου. Και το σχέδιο ολοκληρώνεται με την «ξεκάθαρη εξήγηση»
προς το γιατρό: κατά την άσκηση του έργου σου θα ασχολείσαι στενά και μόνο με
ότι έχει σχέση με το συγκεκριμένο νόσημα και αυστηρά μέσα στα πλαίσια των DRG. Όχι με τον ασθενή ως σύνολο. Με αυτό τον τρόπο οι γιατροί συνδέονται πιο
άμεσα και οργανικά με την παγκόσμια βιομηχανία υγείας και τις επιχειρήσεις. Τα
περίφημα DRG, αποτελούν τα «πρωτόκολλα» των πολυεθνικών του φαρμάκου και της
ιατρικής τεχνολογίας που με βάση αυτά κατευθύνεται η κρατική χρηματοδότηση, η
επιστημονική στρατηγική, η διάγνωση και η θεραπεία.
Εκτός όμως όλων αυτών κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η
«αντιπολίτευση» που ασκούν στο ν/σχέδιο διάφορα κόμματα και πολιτικοί
παράγοντες κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην προπαρασκευαστική επιτροπή της
Βουλής: Για το αν εντάσσεται στο Γερμανικό ή το Αυστραλιανό μοντέλο, για αν θα
έχει πλειοψηφία μετοχών το κράτος ή όχι (το ιδιωτικοποιημένο κράτος!), για το
ποσοστό των μετοχών που θα κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό καταλάβανε από
το ν/σχέδιο ή το θέατρο που παίζουν έχει ξεπεράσει κάθε όριο; Με τέτοια
αντιπολίτευση δίκαια αντιλαμβάνεται κανείς γιατί κάθεται ακόμα στο σβέρκο μας
μια τέτοια κυβέρνηση!
ΜΕ ΠΑΝΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ
ΥΠΟΤΑΣΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!
