Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

153 χρόνια μετά και το αίτημα των εργατριών της Νέας Υόρκης «ίση αμοιβή για ίση δουλειά» παραμένει!


Αφιερωμένο στη "συνεισφορά" αιώνων του καπιταλισμού της Δύσης  στο  γυναικείο φύλο

Από «ΤΑ ΝΕΑ»

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ... ΔΕΥΤΕΡΗΣ κατηγορίας θεωρούνται οι γυναίκες, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την ανεργία αλλά και λαμβάνουν αισθητά μειωμένες αμοιβές σε σύγκριση με τους άνδρες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην οικονομία της Ε.Ε. οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσον όρο 17,4% λιγότερα χρήματα από τους άνδρες, ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι πάνω από 20%.

Η εργασία των γυναικών, του κατώτερου τμήματος των εργαζομένων (ετήσια έκθεση ΙΝΕ-ΓΣΕΕ 2009), χαρακτηρίζεται συχνά από εξευτελιστικές αμοιβές, έλλειψη ασφάλισης και μεταχείριση που περιέχει βία, απειλές, σεξουαλική παρενόχληση και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Πολλές φορές οι εργαζόμενες γυναίκες γίνονται αντικείμενο απάνθρωπης εκμετάλλευσης. Πληρώνονται εξευτελιστικά- για παράδειγμα, με 300 ευρώ τον μήνα χωρίς ένσημα για τις καθαρίστριες- ενώ υπάρχει ανισότητα αμοιβών ακόμη και στη μερική απασχόληση!

Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την Ελλάδα είναι εντυπωσιακά:

● Τo μέσο ημερομίσθιο των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη απασχόληση, αντιπροσωπεύει το 82,90% του αντίστοιχου ημερομισθίου των ανδρών, ενώ στη μερική απασχόληση το 84,80% (στοιχεία ΙΚΑ 2009). Το μέσο ημερομίσθιο για τους άνδρες με πλήρη απασχόληση (το 2009) ήταν 61,50 ευρώ, έναντι 50,95 ευρώ για τις γυναίκες, ενώ των ανδρών με μερική απασχόληση 32,90 ευρώ, έναντι 27,90 ευρώ των γυναικών.

Καθαρό μηνιαίο εισόδημα μικρότερο των 750 ευρώ αναλογεί περίπου στις τρεις από τις δέκα γυναίκες που εργάζονται (33,7%, έναντι 16% των ανδρών).

Το 21% των γυναικών ηλικίας 65 ετών και άνω αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας, έναντι 16% των ανδρών.