Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Η οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής



 












 

 





















Ακρως  διδακτική η ταινία σε ξεχωριστά  βιντεάκια με μικρή χρονική διάρκεια το καθένα για να  τα πρακολουθήσετε με την ησυχία σας.

Σε περίπτωση που δεν σας βγαίνουν Ελληνικοί Υπότιτλοι πατήστε το cc στο κατω δεξιά μέρος της οθόνης του κάθε βίντεο.


Ένα ντοκυμαντέρ που περιγράφει τα γεγονότα που οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής το 2001, που εξαφάνισε τη μεσαία τάξη και ανέβασε το επίπεδο της φτώχειας στο 57,5%.
Βασική αιτία της κατάρρευσης ήταν η εφαρμογή νεο-φιλελεύθερων πολιτικών και συνταγών του ΔΝΤ, που επέτρεψαν την αρπαγή δισεκατομμυρίων δολαρίων από ξένες τράπεζες και οργανισμούς.
Πολλά από τα περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της λεηλατήθηκαν
Το οικονομικό της σύστημα χρησιμοποιούνταν για ξέπλυμα χρήματος από τη Citibank, τη Credit Suisse και τη JP Morgan.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η μαζική μεταφορά πλούτου και η υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου που κορυφώθηκε με πολλούς θανάτους λόγω της καταπίεσης και του υποσιτισμού.
To ντοκυμαντέρ ξεκινάει από την εξέγερση του λαού της Αργεντινής τον Δεκέμβριο του 2001 και εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση κάνοντας ιστορική αναδρομή...
Πρωτότυπο: Μemoria de Saqueo του Fernando Solanas (2003)
Ο Solanas παρουσίασε το ντοκιμαντέρ το 2004 στο διεθνές φεστιβάλ κιν/φου του Βερολίνου και βραβεύτηκε με τη Χρυσή Άρκτο.
Η ταινία έλαβε επίσης το βραβείο καλύτερου ντοκυμαντέρ στο 8ο φεστιβάλ Λατινο-αμερικανικού κιν/φου του Λος Άντζελες.


Οποιαδήποτε ομοιότητα με την Ελλάδα μόνο τυχαία δεν είναι!

Ελπίζουμε συντόμως και τα...ελικόπτερα!





«Θα γίνουμε Αργεντινή»: Απειλή ή ευχή;



 
Ως το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στη ζωή μας εμφάνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, Βαγγέλης Βενιζέλος, το ενδεχόμενο «να γίνουμε Αργεντινή» το οποίο παρουσίασε ως απειλή εξερχόμενος από το Προεδρικό Μέγαρο. Τον ισχυρισμό του επανέλαβε την επόμενη μέρα κι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Πρωτόπαπας. 
Στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή το να γίνουμε Αργεντινή μάλλον είναι ευχή, δεδομένου ότι τα χειρότερα από την δραματική πορεία που ακολούθησε η λατινοαμερικανική χώρα τα έχουμε υποστεί ή είναι θέμα χρόνου να τα υποστούμε, όταν δηλαδή θα αρχίσουν να εμπεδώνονται στην καθημερινότητά μας αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί. Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δηλαδή στην Ελλάδα έχει μοιραστεί τα βάσανα του αργεντίνικου λαού. 
Το μόνο που δεν έχει γίνει είναι η πολιτική ελίτ της χώρας να υποστεί όσα υπέστησαν οι συνάδελφοί της από την γενέτειρα του Τσε. 
Αυτό όμως γιατί να αποτελεί για μας απειλή;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η πορεία της Αργεντινής μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιόδους.

Η πρώτη περίοδος είναι αυτή που ο λαός της Αργεντινής ταπεινώθηκε και αναγκάστηκε να αποχαιρετήσει μια σειρά από κοινωνικές κατακτήσεις που είχε εξασφαλίσει από την περίοδο της διακυβέρνησης του Περόν και πιο πρόσφατα από την κυβέρνηση του Ραούλ Αλφονσίν, τη δεκαετία του ‘80. 
Όπως ακριβώς συνέβη και στην Ελλάδα, που η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου κατάργησε σε μια διετία εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις πολλών δεκαετιών: από το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή σύνταξη, μισθό και νοσοκομειακή περίθαλψη μέχρι και τα κυριαρχικά, εθνικά δικαιώματα. 
Οι ομοιότητες δε του Κάρλος Μένεμ, του μοιραίου πολιτικού προσώπου που ανέλαβε την διάλυση της οικονομίας της Αργεντινής μέσω της υπαγωγής της στο ΔΝΤ, με τον Γιώργο Παπανδρέου είναι εντυπωσιακές. Χαρακτηριστικότερη όλων η πολιτική απάτη χάρη της οποίας εξελέγησαν. Αμφότεροι – Γ. Παπανδρέου και Κ. Μένεμ – εξαπάτησαν με προκλητικό τρόπο τον λαό τους εκμεταλλευόμενοι μια πολιτική παράδοση, ο μεν του ονόματός του ο δε του περονισμού, κέρδισαν τις εκλογές με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και μόλις ανέλαβαν την εξουσία εφάρμοσαν το πιο βάρβαρο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Εντυπωσιάζει επίσης κι η υποτέλεια του πολιτικού προσωπικού, ένθεν κι ένθεν. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που στην Ελλάδα οι αποφάσεις για τα πιο σημαντικά θέματα, όπως για παράδειγμα η τύχη του δημόσιου χρέους, λαμβάνονται στο Βερολίνο με αποτέλεσμα την μέρα που ο Β. Βενιζέλος ανακοινώνει την σημασία που δίνει η Αθήνα στην υλοποίηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να ανακοινώνει την αναθεώρησή της, έτσι και το Μπουένος Άιρες είχε απλώς αναλάβει την πιστή εφαρμογή των πολιτικών που αποφάσιζε η Ουάσινγκτον, πριν απ’ αυτούς γι’ αυτούς. Η μόνη διαφορά είναι ότι στη θέση της αμερικανικής πρωτεύουσας, που διέταζε ξεπουλήστε τα όλα τώρα έναντι πινακίου φακής, εμείς εδώ έχουμε την γερμανική πρωτεύουσα.

Η πρώτη φάση έχει και μια ακόμη εντυπωσιακή ομοιότητα. Η Αργεντινή όπως και η Ελλάδα, στα πρώτα βήματα της θεραπείας σοκ ήταν ιδανικοί ασθενείς, το τέλειο πειραματόζωο. Ακολουθούσαν πλήρως τις οδηγίες, χωρίς να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση, για χάρη των ξένων πιστωτών. Σχεδόν 16 δις. ευρώ θα «ακουμπήσει» η Ελλάδα στους ξένους πιστωτές της μόνο για τόκους φέτος, κλείνοντας για χάρη της Ντόιτσε Μπανκ εκατοντάδες σχολεία και δεκάδες νοσοκομεία. Παρόλα αυτά η τυφλή υπακοή και η πλήρης συμμόρφωση στις οδηγίες των δανειστών δεν έσωσαν την Αργεντινή από την χρεοκοπία, όπως δεν σώζουν και την Ελλάδα. Μάρτυρας η ομοβροντία σεναρίων τις δύο τελευταίες εβδομάδες, με χώρα προέλευσης κατά βάση την Γερμανία, που ως κοινό τους χαρακτηριστικό έχουν μια γενναία μείωση του δημόσιου χρέους, σε ποσοστό ακόμη και 50% – αυτό είναι επί της ουσίας το περιεχόμενο της επικείμενης χρεοκοπίας.

Η Ελλάδα επομένως μέχρι εδώ, δυστυχώς, δεν έχει υποστεί τίποτε λιγότερο απ’ ότι υπέμεινε ο λαός της Αργεντινής. Τα όσα δε θα συμβούν τους επόμενους μήνες στην Ελλάδα, όταν για παράδειγμα από 1/1/2012 δεκάδες χιλιάδες άνεργοι του 2011, θα χάσουν και την κοινωνική τους ασφάλεια, προδιαγράφουν έναν δραματικό χειμώνα. Για όποιον μάλιστα είχε επισκεφθεί την Αργεντινή τις δραματικές εκείνες μέρες, όπως ο γράφων, εντυπωσιάζει η ομοιότητα πολλών γεγονότων, όπως για παράδειγμα τα δεκάδες σφραγισμένα καταστήματα με τις εγκαταλελειμμένες βιτρίνες ή τα παρακμιακά νοσοκομεία με γιατρούς και νοσοκόμες να επιχειρούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους απλήρωτοι και στερούμενοι των πιο στοιχειωδών μέσων. Αργεντινή επομένως έχουμε ήδη γίνει, όσο κι αν δεν το βλέπει αυτό ο Βαγγέλης Βενιζέλος και οι συν αυτώ, που ζουν στους χρυσελεφάντινους πύργους τους… Κι αφού φτάσαμε ως εδώ με την ευθύνη ΠΑΣΟΚ και Τρόικας, γιατί να μην προχωρήσουμε στη δεύτερη και τρίτη φάση που τα θύματα γίνονται θύτες;

Η δεύτερη φάση έχει την εξέγερση του ίδιου του λαού, όπως συνέβη στις 20 και 21 Δεκέμβρη του 2001, πριν δέκα χρόνια δηλαδή, όταν η κυβέρνηση της Αργεντινής έβαλε χέρι στους τραπεζικούς λογαριασμούς, κατάσχοντας το 50% των καταθέσεων. Ο στρατός που έβγαλε στους δρόμους, θυμίζοντας μέρες χούντας, δεν κατάφερε να βάλει τον λαό στα σπίτια του παρά τον βαρύ φόρο αίματος που πλήρωσαν οι Αργεντινοί, ούτε πολύ περισσότερο να αποτρέψει την φυγή άρον – άρον 3 προέδρων από τις ταράτσες του προεδρικού μεγάρου με ελικόπτερο, το αγαπημένο μέσο των εκλεκτών του ΔΝΤ. Επ’ αυτού αντιλαμβανόμαστε πλήρως τη στεναχώρια του έλληνα πρωθυπουργού, αν θα πρέπει να επιβιβαστεί στο ελικόπτερο με τους δύο αντιπροέδρους του, Βαγγέλη Βενιζέλο και Θόδωρο Πάγκαλο. Γιατί όμως αυτό το γεγονός να αποτελεί απειλή για τους συνταξιούχους ή τους 200.000 εργαζόμενους στο δημόσιο τους οποίους ο Δ. Ρέππας από το βήμα της Βουλής καμάρωνε ότι το ΠΑΣΟΚ έδιωξε από τις δουλειές του, αυτά τα δύο χρόνια;  Η δεύτερη φάση του αργεντίνικου δράματος επομένως, που προβλέπει τον ξεσηκωμό του λαού και την ανατροπή της μισητής και πλήρως απονομιμοποιημένης κυβέρνησης Παπανδρέου, αποτελεί απειλή μόνο για το ΔΝΤ τους λεγόμενους κηπουρούς. Για τον λαό, είναι ευχή.

Η τρίτη φάση της αργεντίνικης περιπέτειας που φθάνει μέχρι σήμερα συνιστά όχι απλά ευχή, αλλά θεόσταλτο δώρο για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τα μεσαία στρώματα στην Ελλάδα και όλη την Ευρώπη, που στενάζουν κάτω από την μπότα της εξοντωτικής λιτότητας. Ο τελευταίος σταθμός αυτής της φάσης είχε την εξαγγελία από την πρόεδρο της Αργεντινής, Κριστίνα Κίρχνερ, την προηγούμενη εβδομάδα αυξήσεων στο βασικό κατώτατο μισθό της τάξης του 25%. Επίσης, αύξηση των κοινωνικών δαπανών κατά μισό δισ. δολάρια – γεγονότα που κατά περίεργο τρόπο παρέλειψε να αναφέρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης από το βήμα της Βουλής, όταν έσειε ως φόβητρο τον κίνδυνο «να γίνουμε Αργεντινή». Αυτή η πορεία που κατέληξε με αυξήσεις στους μισθούς της τάξης του 25% (όταν στην Ελλάδα οι μισθοί οδεύουν στα 300 ευρώ) άρχισε με δύο κορυφαίες πράξεις: παύση πληρωμών προς τους δανειστές και γενναίο κούρεμα του δημόσιου χρέους (με πρωτοβουλία όμως της Αργεντινής κι όχι της διεθνούς των τραπεζών, IIF, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα) κι επίσης με την αποσύνδεση του αργεντίνικου πέσο από το δολάριο, απέναντι στο οποίο ήταν προσδεδεμένο με μια σταθερή ισοτιμία. Η αθέτηση πληρωμών και η άσκηση ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής από το Μπουένος Άιρες, με κριτήριο τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, είχαν ως αποτέλεσμα τα αμέσως επόμενα 6 χρόνια η οικονομία να αυξηθεί κατά 63% και περισσότερα από 11 εκ. κατοίκων (σε ένα έθνος 39 εκ.) που παράδερναν στη δίνη της φτώχειας να περάσουν το κατώφλι της και να ζουν αξιοπρεπώς. Προοπτική που κι αυτή πάλι συνιστά ευχή για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα κι όχι απειλή. Το ίδιο φυσικά δεν ισχύει για τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τους πιστωτές της Ελλάδας, οι οποίοι δικαιούνται να εμφανίζουν την Αργεντινή ως απειλή, φοβούμενοι ότι θα φύγουν νύχτα και με ελικόπτερο.

Μεγάλη συγκέντρωση σήμερα στην Πρέβεζα ενάντια στα χαράτσια


Με μια κινητοποίηση εκατοντάδων εργαζομένων και  κατοίκων  της Πρέβεζας, οι οποίοι  συγκεντρώθηκαν και κατέλαβαν την εφορία της πόλης, δόθηκε ακόμα μια απάντηση- μετά τη μαζική άρνηση καταβολής των χαρατσιών - στη βάρβαρη επιδρομή  της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της τρόικας σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού.
Οι εργαζόμενοι, με αποφάσεις  πρωτοβάθμιων σωματείων όπως του Νοσοκομείου Πρέβεζας, της Περιφερειακής Ενότητας, της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, των εργαζομένων στους ΟΤΑ, εκπαιδευτικών, του σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων , άλλων σωματείων  και της Λαϊκής Συνέλευσης Πολιτών Πρέβεζας, συγκεντρώθηκαν το πρωί στο χώρο της ΔΟΥ Πρέβεζας, με συνθήματα και πανό, μοιράζοντας προκηρύξεις που καλούσαν τους πολίτες να αρνηθούν να πληρώσουν τα χαράτσια κυβέρνησης και τρόικας. Στη συνέχεια και παρά την προσπάθεια να παρεμποδιστούν, μπήκαν στο κτίριο  της Εφορίας , μοίρασαν προκηρύξεις στους εργαζόμενους  σ’  αυτήν και ανήρτησαν πανό  της κατάληψης από τα παράθυρα του κτιρίου  καθώς και μαύρες σημαίες .
Η κινητοποίηση κορυφώθηκε με το μαζικό κάψιμο των ενταλμάτων-ειδοποιητηρίων των χαρατσιών.
Ταυτόχρονα οι συγκεντρωμένοι  καλούσαν τους πολίτες και εργαζόμενους της πόλης να συνεχίσουν τον αγώνα τους ενάντια στην  πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας μέχρι την ανατροπή της  και έδωσαν νέο μαζικό αγωνιστικό ραντεβού στην απεργία της  5 Οκτώβρη.
Υπενθυμίζουμε ότι αύριο Σάββατο στις 8:30 μμ στο χώρο της πρώην Λαϊκής Αγοράς  θα λάβει χώρα νέα συνέλευση των πολιτών της Πρέβεζας για απόφαση και  οργάνωση νέων  κινητοποιήσεων και δράσεων.

Εσύ είσαι η δύναμη...


"ΕΦΑΡΜΟΓΗ, ΕΦΑΡΜΟΓΗ, ΕΦΑΡΜΟΓΗ"

Του Soloup από το "ΠΟΝΤΙΚΙ"

ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ



29.09.2011

Η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου και ο Σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου συγκάλεσαν σε κοινή συνέλευση όλους τους λειτουργούς και υπηρετούντες το Εθνικό Σύστημα Υγείας .
Η κοινωνική κατάσταση επιβάλλει ως προτεραιότητα στο νοσοκομειακό κίνημα την προάσπιση της δημόσιας υγείας ως κοινωνικό αγαθό που παρέχεται δωρεάν από την πολιτεία και ως ανθρώπινο δικαίωμα απαράβατο και ανεξάρτητο από οικονομικές συγκυρίες.
Η σημερινή κυβέρνηση με την πολιτική που ασκεί
  • έχει αποκλείσει την πρόσβαση στην υγεία στους ανασφάλιστους,
  • έχει καταργήσει την δωρεάν πρόσβαση με την επιβολή του εισιτηρίου,
  • έχει μονιμοποιήσει την έλλειψη υγειονομικού υλικού,
  • σκοπεύει να πουλήσει σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες τα νοσοκομειακά κρεβάτια που ανήκουν στο Ρεθυμνιώτη,
  • επιτρέπει να υπάρχουν ασθενείς πολυτελείας, απέναντι σε ασθενείς με νοσηλεία διαδρόμου,
  • κοστολογεί την αρρώστια, σαν καταναλωτικό αγαθό πολυτελείας,
  • έχει εγκαταλείψει την πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, αφήνοντας υποστελεχωμένα τα ΚΥ,
  • έχει μετατρέψει το γιατρό σε εισπράκτορα, κλέβοντας το χρόνο της ιατρικής εργασίας που ανήκει αποκλειστικά στον άρρωστο,
  • έχει ρίξει λάσπη απίστευτου μεγέθους στους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας και στο ευρύτερο δημόσιο τομέα και παρά τα τεράστια κενά και τις υπουργικές δεσμεύσεις για προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού προχωρεί σε επιβολή εργασιακής εφεδρείας στις μονάδες υγείας και πρόνοιας και
  • σταδιακά εξαφανίζει τον ήδη κουτσουρεμένο μισθό του εργαζόμενου για την αμφίβολη διάσωση του οικονομικού μοντέλου που είναι επιβεβλημένο στη χώρα.
Η παν-υγειονομική συνέλευση του Νοσοκομείου Ρεθύμνου αποφάσισε ότι η υγεία πρέπει να παρέχεται δωρεάν και ισότιμα προς όλους τους ασθενείς.
Ότι οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία θα συνεχίσουν να στηρίζουν και θα ενισχύουν κάθε δομή αλληλεγγύης που ήδη λειτουργεί ή θα απαιτηθεί από την κοινωνική κατάσταση.
Κηρύσσει και διαφυλάττει την επόμενη εβδομάδα ως Εβδομάδα Δωρεάν Πρόσβασης στην Υγεία. Κανείς δεν θα πληρώσει εισιτήριο σ αυτό το νοσοκομείο.
Συντάσσεται με όλες τις δυνάμεις της με την αναγκαιότητα και το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ τις έκτακτες εισφορές, δεν οφείλω και δεν έχω να πληρώσω οφειλόμενα άλλων.
Θα υπερασπιστεί τα νοσοκομειακά κρεβάτια των κατοίκων αυτού του τόπου, για να μη διατεθούν στις ασφαλιστικές εταιρίες και ο Ρεθεμνιώτης βρεθεί να νοσηλεύεται στο διάδρομο.
Δεν θα επιτρέψει να βρεθούν οι εργαζόμενοι των υποστελεχωμένων Μονάδων Υγείας σε εργασιακή εφεδρεία.
Θα συγκαλεί κάθε εβδομάδα κοινή γενική συνέλευση με όλους τους υπηρετούντες την δημόσια υγεία.
Θα πάρει μέρος στην Παγκρήτια σύσκεψη των εργαζομένων στην υγεία την Παρασκευή 30 του Σεπτέμβρη.
Θα συμμετέχει στην στάση εργασίας την Πέμπτη 29 του Σεπτέμβρη και θα προχωρήσει στις 12 το μεσημέρι, σε πορεία διαμαρτυρίας στην Οικονομική Εφορεία Ρεθύμνου, όπου θα απαιτήσει την ακύρωσης της επιβολής της έκτακτης εισφοράς και του φόρου ακίνητης περιουσίας, επιστρέφοντας ως άδικα και απαράδεκτα τα ειδοποιητήρια.

ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΣΤΙΣ 5 ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΣΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ